CAMPUS QUEEN ( Chapter 12 )
.
Sunod sunod na wang wang mula sa Ambulansya at Pulis ang pumaimbabaw sa tapat ng bahay nila Marj, kasabay non ay ang palahaw ng Mama at Papa ni Marj at dalawang kapatid nito.
"Marj.. Marj.. Huhuhuhuhuhuhu"iyak ng ina nito.
Si Ysa naman ay nasa isang sulok at tulala pa din sa mga pangyayari, katabi nito si Tristan na ang tanging nagawa na lang ay ang humawak sa balikat ni Ysa.
Dumating ang ama ni Ysa na si Javier, at sinama si Ysa, hindi na pinasama ni Ysa si Tristan sa presinto. Matapos ang imbestigasyon ay inuwi na si Ysa ng ama.
Hindi na nakipagusap si Ysa sa mga magulang, agad agad tong tumakbo sa kwarto at doon ay nagiiyak sya sa pagkawala na naman ng isang kaibigan.
"Marj.. Aileen.."iyak na sambit ni Ysa at saka nagkulob ng kumot, maya maya ay pumasok ang ina nitong si Lina. Naikwento na ng asawa ang nangyari.
"Anak.."tawag nito dito at saka niyakap si Ysa.
"Bakit ganon Mama, bakit lahat na lang ng kaibigan ko namamatay.."panaghoy ni Ysa.
Awang awa naman si Lina sa nangyari sa anak, wala itong ibang nagawa kung hindi ang yakapin ito.
+
Matapos ang libing ni Marj ay pumasok na si Ysa, pakiramdam nya ay kakaiba na ngayon ang school dahil wala na ang kaibigan na palaging nagtatanggol sa kanya. Napansin nya na nakatingin sa kanya lahat ng estudyante at saka magbubulungan paglampas sa kanya. Hindi na nya pinansin iyon bagkus ay nagpatuloy pa rin sya sa paglalakad.
"Ysa!"narinig nyang tawag sa kanya ng isang babae, paglingon nya ay nakita nya si Corine na palapit sa kanya, ibang iba na itsura nito kaysa sa huli nya itong makita.
Nginitian lang nya ito, agad naman syang niyakap ni Corine.
"I heard the news about Marj, Im so sorry.."sabi ni Corine at saka bumitiw sa pagkakayakap dito. "Girl, kung gusto mo ng makakausap, nandito lang ako, I know you're having a hard time because of your friend's lost pero nandito naman ako, we can be friends right?"mabait na sabi ni Corine.
"Oo naman.."maikling sagot ni Ysa.
"Good"nakangiting sabi ni Corine at saka niyakap si Ysa. "I got you now bitch"sigaw ng isip ni Corine.
Nauna na sa room si Ysa, pinatawag daw kasi sya sa office, pagpasok na pagpasok sa room ay pansin nya na nagbulungan ang mga ito, pagdating nya sa upuan ay nakita nyang may bawang dito. Napatingin sya sa mga kaklase at pagkatapos ay kanya kanyang yukuan ang mga ito. Tinanggal ni Ysa ang mga bawang sa pwesto nya.
"Well well well, look who's here, the monster is back.."bungad ni Mildred. Hindi ito pinansin ni Ysa, patuloy nitong tinanggal ang mga bawang sa upuan.
"Kung ako sayo Ysa, hindi ko na tatanggaling ang mga yan, proteksyon na rin sa aming mga kaklase mo, at saka kung tanggalin mo naman yan, magdadala at magdadala pa rin ako"mataray na sabi ni Bea.
"Ikaw ang naglagay nito?"seryosong tanong ni Ysa.
"Eh ano naman? Natural lang na magingat kami sa aswang na katulad mo, kita mo nga, dalawang kaibigan mo na ang namatay sa hindi maipaliwanag na dahilan"nakahalukipkip na sabi ni Bea.
"Anong sinasabi mo?"tanong ni Ysa.
"Na ikaw ang dahilan kung bakit namatay sila,, na hindi mo nacontrol ang sarili mo kaya nagawa mong.."
Hindi na nagawang ituloy ni Bea ang sasabihin dahil sinunngaban ito kaagad ni Ysa, kapwa sila natumba sa sahig at nakaibabaw si Ysa.
"Bawiin mo yang sinabi mo! BAWIIN MO YANG SINABI MOOOOO!!"galit na galit na sabi ni Ysa.
"Bakit Ysa, tinamaan ka ba? Totoo kasi diba? Na aswang ka at pinatay mo ang mga kaibigan mo!!!"tuloy pa rin ni Bea kahit nakapailalim na kay Ysa.
"BAWIIN MO YAN! HINDI TOTOO YAN! BAWIIN MO!! BAWIIN MO!!"sigaw ni Ysa habang sinasampal si Bea, hindi naman ito maawat ng mga kaklase, maging si Mildred dahil sa takot.
Sakto namang dating ni Mrs. Del Mundo at kitang kita nya ang ginagawa ni Ysa kay Bea.
"What is the meaning of this!"sigaw nya, tila natauhan naman si Ysa na umalis sa ibabaw ni Bea, ang kawawang Bea naman ay yumakap kay Mildred.
"Miss Fajardo, Miss Joson, kindly explain to me why the hell are you too fighting!?"galit na tanong ng guro.
"Ma'am, Bea was just trying console Ysa and then bigla na lang po nyang inatake si Bea out of nothing, totoo po ata yung balita na that girl is a freak!"maling sumbong ni Mildred.
"Ganon ba talaga ang nangyari Class?"usisa ni Mrs. Del Mundo sa klase, tinitigan naman ni Mildred ng palihim ang mga kaklase kaya walang nagawa ang mga ito kung hindi ang tumango.
Si Ysa naman ay parang lutang sa mga nangyayari, ni hindi sya nagreklamo sa pagsasabwatang nagaganap.
"Miss Fajardo, kakapasok pasok mo pa lang gumagawa ka na ng eksena, I know You just lost a friend but I will not tolerate such thing in my class! Go to the Giidance Office and hintayin mo ako doon gang matapos ang klase ko! Now!"mabagsik na utos ng guro.
Si Ysa naman ay tila lutang na sumunod sa utos ng guro, paglabas na paglabas nya ng room ay nakasalubong nya si Lexin na papasok pa lang.
"Ysa? Saan ka pupunta?"tanong ng binata pero hindi nya ito sinagot, nagpatuloy pa rin ito sa paglalakad.
"Ysa.. "tawag nya, ngunit patuloy pa rin ito sa paglalakad, sinundan nya ito at hiniwakan sa braso pero imbes na tumigil ay tinanggal nito ang pagkakahawak nya sa braso nito. Dire diretso ito sa pagkakad hanggang sa tumakbo ba pa ito.
Hinabol ito ni Lexin at nag maabutan ito ay hinila nya ito.
"Ysa! Ano ba! Bakit ba nagkakaganyan ka!!?"sigaw ni Lexin pero tuloy pa rin si Ysa kaya hinahawakan nya to sa magkabilang balikat at sinandal sa pader. "Ano ka ba? Ano bang problema mo! Bakit nagkakaganyan ka?"tanong ni Lexin pero kumawala si Ysa sa pagkakahawa nito ngunit malakas si Lexin kaya hindi nagawang kumawala ni Ysa.
"Ano ba Ysa, ilang araw kang hindi pumasok, ano bang problema? Sa tingin mo magugustuhan ni Aileen o kaya ni Marj na nagkakaganyan ka?ha Ysa?"madamdaming sabi ni Lexin.
"Hindi mo naiintindihan Lexin kaya pwede ba hayaan mo na lang ako, hindi alam mo alam ang pinagdadaanan ko at wala kang pakialam!!"umiiyak na sabi ni Ysa at saka tinulak si Lexin at saka lumakad.
"May pakialam ako.."pahayag ni Lexin kaya napalingon si Ysa dito.
"Sa lahat ng gagawin mo may pakialam ako, sa lahat ng nangyayari may pakialam ako, sa bawat sakit na nararamdaman mo may pakialam ako Ysa.. May pakialam ako.."sabi ni Lexin at saka humarap kay Ysa at lumapit dito saka hinawakan ito sa balikat. "Sa tuwing tumatawa ka, may pakialam ako doon dahil para mo na rin akong pinasaya pag nakikita kitang nakatawa, kapag nagagalit ka, may pakialam ako doon dahil hindi mo lang alam kung gaanong mas galit ako sa sarili ko dahil nararamdaman mo yon, sa tuwing nalulungkot ka, may pakialam ako Ysa dahil hindi ko nakikita yung tawa mo at sa tuwing nasasaktan ka't umiiyak, may pakialam din ako dahil nadudurog ang puso ko sa tuwing may luhang pumapatak sayo"madamdaming sabi ni Lexin at kitang kita ni Lexin na pumatak ang luha nito.
"Bakit?"natanong na lang ni Ysa"Bakit ganyan na lang ang concern mo sa akin, lagi kitang inaaway, sinusungitan, bakit abot abot ang pagaalala mo sa akin"
"TANGA KA BA? MANHID? Ysa.. Mahal kita.. Mahal na mahal kita, sa unang araw pa lang kitang nakita, minahal kita at araw araw kitang minamahal sa tuwina naiisip kita."sagot ni Lexin.
Para namang napako si Ysa sa kinatatayuan sa narinig, hindi nya alam kung papaano magrereact, first time na may magtapat sa kanya ng pagibig kaya hindi nya alam ang sasabihin.
"Lexin...." nasabi na lang ni Ysa at saka nayuko.
"wala kailangang sabihin Ysa, sapat na sa akin na alam mong mahal kita, ang gusto ko lang wag mong solohin lahat ng nararamdaman mo dahil nandito lang ako.."sabi ni Lexin at saka tumalikod.
"Lexin.."tawag ni Ysa ng makalayo layo si Lexin, huminto ang binata ngunit hindi ito lumingon. "Lexin.. Kailangan kita sa tabi ko, sobrang lungkot ko.. Sobrang takot ko.. Kaya please.. Samahan mo ako.."umiiyak na sabi ni Ysa.
Sa puntong iyon ay lumingon si Lexin at saka nginitan si Ysa, gumanti naman ng ngiti ang dalaga.
Lingid sa kaalaman nila, nandoon si Corine at rinig na rinig ang sinabi ni Lexin kay Ysa.
"Hindi pwede.. Hindi pwede to.. Akin ka Lexin.. Ako dapat ang mahalin mo at hindi yang aswang na yan.."naiiyak na sabi ni Corine.
+
Lumipas ang linggo ay unti unting nakaget over si Ysa sa pagkawala ng mga kaibigan, paano naman ay hindi sya iniiwan ni Lexin, walang tigil ang binata sa pagpapasaya sa kanya, ni hindi makaporma sila Bea na asarin sya dahil laging nandoon si Lexin, minsan ay nakakasama din nito si Corine na sa loob loob nya ay nagngingitngit. Mula naman ng mamatay si Marj ay hindi na nakita ni Ysa ang kaibigang si Tristan, naisip nya na marahil ay nagkatrauma ang binata sa nakita.
"Sinong hinahanap mo?"tanong ni Corine ng minsang madaan sila sa grupo ng mga engineering students, napansin kasi nito na palinga linga si Ysa.
"Ah wala.."pagsisinungaling nya kahit ang totoong dahilan ay hinahanap nya si Tristan.
+
"Bakit ayaw mo syang lapitan pare?"tanong ni Ren kay Tristan, nasa isang sulok sila non ng quadrangle ng matanaw nito si Ysa.
"Ilang linggo mo na syang hindi nilalapitan, ano bang problema pare?"usisa ni Ren.
"Mas maigi na to pare, natatakot ako para sa kanya, sa tuwing lalapit na lang ako, may hindi magandang nangyayari."malungkot na wika ni Tristan.
"Pero kailangan ka nya.. Ngayon ka nya kailangan.."sabi ni Ren.
"Hindi naman ako mawawala, didistansya lang ako.."wika ni Tristan at saka umalis.
+
Maagang pumasok si Ysa ng araw na yon, hindi nya alam pero kakaiba ang kanyang nararamdaman, papasok pa lang sya ng school ng may isang babae ang lumapit sa kanya.
"Ysa.. May nagpapapunta sa yo sa may soccer field"sabi ng estudyante.
"Sino?"tanong nito pero tinalikuran sya ng estudyante. Walang nagawa si Ysa kung hindi pumunta na lang sa soccer field.
Malayo pa lang sya ay May nakita na syang isang tangkay ng white rose, kinuha nya iyon dahil may pangalan nya sa ribbon nito, palapit na sya ng palapit sa soccer, padami din ng padami ang nakukuhang puting rosas, hanggang sa nakarating na sya ng field.
Doon ay nakita nya ang isang banda sa pinakagitna ng field, maya maya ay lumakas ang hangin, at narinig ni Ysa ang tunog ng isang hellicopter at sunod sunod na petals ng rose ang pinaulan sa kanya, manghang mangha si Ysa sa nangyayari, maya maya ay lumapag ang hellicopter at doon nakita nyang lumabas si Lexin, pagkalabas ay pumahimpapawid na muli ang sinasakyan. Sinundan nya ng tingin si Lexin at nakita nya na pumunta ito sa may banda, kinuha nito ang gitara at maya maya ay sinenyasan ang nasa likod na umpisahan na ang pagtugtog at sinabayan ng kanta ni Lexin.
Find Me Here
Speak To Me
I want to feel you
I need to hear you
You are the light
That's leading me
To the place where I find peace again.
You are the strength, that keeps me walking.
You are the hope, that keeps me trusting.
You are the light to my soul.
You are my purpose...you're everything.
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
You calm the storms, and you give me rest.
You hold me in your hands, you won't let me fall.
You steal my heart, and you take my breath away.
Would you take me in? Take me deeper now?
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
And how can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
Cause you're all I want, You're all I need
You're everything,everything
You're all I want your all I need
You're everything, everything.
You're all I want you're all I need.
You're everything, everything
You're all I want you're all I need, you're everything, everything.
And How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
Would you tell me how could it be any better than this?
Hindi malaman ni Ysa ang gagawin ng pagkatapos kumanta ni Lexin ay nilapitan sya nito at saka lumuhod, para syang matutunaw sa hiya dahil buong LAC ata ay nanonood.
"YsaBella Fajardo.. Will you be my girlfriend?"tanong sa kanya ni Lexin na nakamike pa.
Hindi malaman ni Ysa kung maiihi sya o mahihimatay sa kilig. Tatanggi pa ba sya sa kabila ng lahat ng effort na to.
"Hay naku Lexin Apostol! Sa dami daming kalat na ginawa mo dito sa field, tingin mo ba makakatanggi pa ako?"pagtataray ni Ysa kunwari.
Para namang tumama si Lexin sa lotto sa narinig, bi nuhat nito si Ysa at saka tuwang tuwang nagsisigaw.
"YES! YES! I LOVE YOU YSA!"sigaw ni Lexin. Tuwang tuwa din naman si Ysa sa reaksyon ng binata. Palakpakan nama ang mga nakasaksi, lahat ng nakapanood ay kinikilig maliban sa dalawa, si Tristan na hindi na nagawa pang tapusin ang eksenang iyon at si Corine na na galit na galit sa nakita.
+
"Hi Corine, halika, sabay na tayo maglunch, sabay ka sa amin ni Lexin, "aya ni Ysa kay Corine.
"Kayo na lang busog ako.."matipid na sagot ni Ysa na timping timpi.
"Sure ka? Sige na.. Halika na, mas masaya kung kasama ka.."pilit ni Ysa.
"SINABI NG BUSOG AKO EH!"sigaw ni Corine sabay tayo at hanpas sa desk, hindi na mapigil ni Corine ang galit.
Natameme naman si Ysa at saka tumango."Okay.."tugon nito at saka tumalikod.
Para namang natauhan si Corine sa inasal. "Ah Ysa.."tawag nito sa Dalaga.
"Ano yon?"tanong ni Ysa.
"Pasensya na.. Hindi lang talaga maganda mood ko, ibili mo na lang ako ng kahit anong pwede ko kainin dito ha sis"pagdadrama ni Corine.
"Sige.."maikling sagot ni Ysa at saka nagtuloy sa Canteen.
"So.. Hindi mo na ba mapigilan ang pagpapanggap Corine?"biglang salita ni Mildred na nakikinig pala.
"What do you mean??"taka kunwaring sabi ni Corine.
"Will you stop that Nonsense Corine, I cant believe you're doing this to me! Kung si Bea mauuto mo ako hindi! Im your bestfriend.. Pre-school pa lang tayo magkaibigan na tayo that why I know you're just scheming!"inis na sabi ni Mildred.
"Nasaan si Bea"biglang seryosong tanong ni Corine.
"Nasa Cafeteria, bumalik lang ako kasi naalala kita"sagot ni Mildred.
Nang marinig ni Corine iyon ay parang bumigay sya sa pagiging matatag. Lumapit naman dito ang kaibigan.
"All my life wala akong ibang ginawa kung hindi mahalin sya, and now there's this girl na kakarating lang sa buhay nya tapos mahal na nya! That is so infair Mildred! That is so unfair! I was with him all the time.. Kung meron man syang dapat mahalin ako yon! Hindi ang Ysang yon!"daing ni Corine.
Awang awa si Mildred sa kaibigan, alam na alam nya ang mga pinagdaanan nito kaya ramdam na ramdam nya ang pighati ng kaibigan.
+
"YSA.. YSA.."tawag kay Ysa ng isang tinig. "YSA.. MAGIINGAT KA.. MAGIINGAT KA YSA.. MAGIINGAT KA..!" paulit ulit na sabi ng tinig.
Nagising bigla si Ysa, at saka naiiling, ilang gabi na nya napapanaginipan iyon, siguro mula ng namatay si Marj. Nakaramdam tuloy sya ng pagkauhaw, kaya bumaba sya sa kusina.
Kumuha sya ng baso at nilagyan ng tubig na malamig, maya maya ay may napansin sya ibabaw ng Ref, isang papel, nilapag nya ang inumin sa lamesa at tiningnan nya ang papel, ito pala ang papel na tinuro ni Marj bago ito mamatay. Ano kaya ang ibig sabihin ni Marj dito? May ganto daw ang killer,sino kayang killer. Kinuha nito muli ang basong iinumin, tutunggain na sana nya ito ng makita nyang iba na ang kulay nito, kulay dugo at amoy dugo, nabitiwan tuloy nya ang baso at nabasag ito, pero ang mas nakakapangilabot pa ay ng kumalat ang dugo, maya maya pa ay para itong baha na tumataas, nagpanic na ito ng mapansin na hanggang sa tuhod na ang tinataas nito. "Ma! Pa! Ate Flor!"tawag nya sa kasama sa bahay pero walang sumagot, tumaas ng tumaas ang dugo hanggang sa umabot ito hanggang sa dibdib nya, halos lumubog na ang mga gamit nila at narinig na lang nya na may pumapalo sa malabahang dugo. Tiningnan nya ito at sindak na sindak sya ng makitang ang babaeng nakaitim ito, palapit ng palapit sa kanya.
"Wag kang lalapit hayop ka! Wag kang lalapit!"sigaw nito pero patuloy pa din ito sa paglapit. Paatras ng paatras si Ysa hanggang sa mabunggo ito sa isang gamit na nakaharang kaya napalubog ito, agad itong itinaas ang ulo pero nandoon na ang babaeng nakaitim at walang awa siya nitong nilubog.
"Ysa.. Ysa.. Ysa..! Ano nangyayari sayo?"parang nagising sa pagkatulog si Ysa ng marinig ang boses ng ina, at doon napansin nya na natapon ang tubig sa damit nya dahil tulala syang uminom
.
Sunod sunod na wang wang mula sa Ambulansya at Pulis ang pumaimbabaw sa tapat ng bahay nila Marj, kasabay non ay ang palahaw ng Mama at Papa ni Marj at dalawang kapatid nito.
"Marj.. Marj.. Huhuhuhuhuhuhu"iyak ng ina nito.
Si Ysa naman ay nasa isang sulok at tulala pa din sa mga pangyayari, katabi nito si Tristan na ang tanging nagawa na lang ay ang humawak sa balikat ni Ysa.
Dumating ang ama ni Ysa na si Javier, at sinama si Ysa, hindi na pinasama ni Ysa si Tristan sa presinto. Matapos ang imbestigasyon ay inuwi na si Ysa ng ama.
Hindi na nakipagusap si Ysa sa mga magulang, agad agad tong tumakbo sa kwarto at doon ay nagiiyak sya sa pagkawala na naman ng isang kaibigan.
"Marj.. Aileen.."iyak na sambit ni Ysa at saka nagkulob ng kumot, maya maya ay pumasok ang ina nitong si Lina. Naikwento na ng asawa ang nangyari.
"Anak.."tawag nito dito at saka niyakap si Ysa.
"Bakit ganon Mama, bakit lahat na lang ng kaibigan ko namamatay.."panaghoy ni Ysa.
Awang awa naman si Lina sa nangyari sa anak, wala itong ibang nagawa kung hindi ang yakapin ito.
+
Matapos ang libing ni Marj ay pumasok na si Ysa, pakiramdam nya ay kakaiba na ngayon ang school dahil wala na ang kaibigan na palaging nagtatanggol sa kanya. Napansin nya na nakatingin sa kanya lahat ng estudyante at saka magbubulungan paglampas sa kanya. Hindi na nya pinansin iyon bagkus ay nagpatuloy pa rin sya sa paglalakad.
"Ysa!"narinig nyang tawag sa kanya ng isang babae, paglingon nya ay nakita nya si Corine na palapit sa kanya, ibang iba na itsura nito kaysa sa huli nya itong makita.
Nginitian lang nya ito, agad naman syang niyakap ni Corine.
"I heard the news about Marj, Im so sorry.."sabi ni Corine at saka bumitiw sa pagkakayakap dito. "Girl, kung gusto mo ng makakausap, nandito lang ako, I know you're having a hard time because of your friend's lost pero nandito naman ako, we can be friends right?"mabait na sabi ni Corine.
"Oo naman.."maikling sagot ni Ysa.
"Good"nakangiting sabi ni Corine at saka niyakap si Ysa. "I got you now bitch"sigaw ng isip ni Corine.
Nauna na sa room si Ysa, pinatawag daw kasi sya sa office, pagpasok na pagpasok sa room ay pansin nya na nagbulungan ang mga ito, pagdating nya sa upuan ay nakita nyang may bawang dito. Napatingin sya sa mga kaklase at pagkatapos ay kanya kanyang yukuan ang mga ito. Tinanggal ni Ysa ang mga bawang sa pwesto nya.
"Well well well, look who's here, the monster is back.."bungad ni Mildred. Hindi ito pinansin ni Ysa, patuloy nitong tinanggal ang mga bawang sa upuan.
"Kung ako sayo Ysa, hindi ko na tatanggaling ang mga yan, proteksyon na rin sa aming mga kaklase mo, at saka kung tanggalin mo naman yan, magdadala at magdadala pa rin ako"mataray na sabi ni Bea.
"Ikaw ang naglagay nito?"seryosong tanong ni Ysa.
"Eh ano naman? Natural lang na magingat kami sa aswang na katulad mo, kita mo nga, dalawang kaibigan mo na ang namatay sa hindi maipaliwanag na dahilan"nakahalukipkip na sabi ni Bea.
"Anong sinasabi mo?"tanong ni Ysa.
"Na ikaw ang dahilan kung bakit namatay sila,, na hindi mo nacontrol ang sarili mo kaya nagawa mong.."
Hindi na nagawang ituloy ni Bea ang sasabihin dahil sinunngaban ito kaagad ni Ysa, kapwa sila natumba sa sahig at nakaibabaw si Ysa.
"Bawiin mo yang sinabi mo! BAWIIN MO YANG SINABI MOOOOO!!"galit na galit na sabi ni Ysa.
"Bakit Ysa, tinamaan ka ba? Totoo kasi diba? Na aswang ka at pinatay mo ang mga kaibigan mo!!!"tuloy pa rin ni Bea kahit nakapailalim na kay Ysa.
"BAWIIN MO YAN! HINDI TOTOO YAN! BAWIIN MO!! BAWIIN MO!!"sigaw ni Ysa habang sinasampal si Bea, hindi naman ito maawat ng mga kaklase, maging si Mildred dahil sa takot.
Sakto namang dating ni Mrs. Del Mundo at kitang kita nya ang ginagawa ni Ysa kay Bea.
"What is the meaning of this!"sigaw nya, tila natauhan naman si Ysa na umalis sa ibabaw ni Bea, ang kawawang Bea naman ay yumakap kay Mildred.
"Miss Fajardo, Miss Joson, kindly explain to me why the hell are you too fighting!?"galit na tanong ng guro.
"Ma'am, Bea was just trying console Ysa and then bigla na lang po nyang inatake si Bea out of nothing, totoo po ata yung balita na that girl is a freak!"maling sumbong ni Mildred.
"Ganon ba talaga ang nangyari Class?"usisa ni Mrs. Del Mundo sa klase, tinitigan naman ni Mildred ng palihim ang mga kaklase kaya walang nagawa ang mga ito kung hindi ang tumango.
Si Ysa naman ay parang lutang sa mga nangyayari, ni hindi sya nagreklamo sa pagsasabwatang nagaganap.
"Miss Fajardo, kakapasok pasok mo pa lang gumagawa ka na ng eksena, I know You just lost a friend but I will not tolerate such thing in my class! Go to the Giidance Office and hintayin mo ako doon gang matapos ang klase ko! Now!"mabagsik na utos ng guro.
Si Ysa naman ay tila lutang na sumunod sa utos ng guro, paglabas na paglabas nya ng room ay nakasalubong nya si Lexin na papasok pa lang.
"Ysa? Saan ka pupunta?"tanong ng binata pero hindi nya ito sinagot, nagpatuloy pa rin ito sa paglalakad.
"Ysa.. "tawag nya, ngunit patuloy pa rin ito sa paglalakad, sinundan nya ito at hiniwakan sa braso pero imbes na tumigil ay tinanggal nito ang pagkakahawak nya sa braso nito. Dire diretso ito sa pagkakad hanggang sa tumakbo ba pa ito.
Hinabol ito ni Lexin at nag maabutan ito ay hinila nya ito.
"Ysa! Ano ba! Bakit ba nagkakaganyan ka!!?"sigaw ni Lexin pero tuloy pa rin si Ysa kaya hinahawakan nya to sa magkabilang balikat at sinandal sa pader. "Ano ka ba? Ano bang problema mo! Bakit nagkakaganyan ka?"tanong ni Lexin pero kumawala si Ysa sa pagkakahawa nito ngunit malakas si Lexin kaya hindi nagawang kumawala ni Ysa.
"Ano ba Ysa, ilang araw kang hindi pumasok, ano bang problema? Sa tingin mo magugustuhan ni Aileen o kaya ni Marj na nagkakaganyan ka?ha Ysa?"madamdaming sabi ni Lexin.
"Hindi mo naiintindihan Lexin kaya pwede ba hayaan mo na lang ako, hindi alam mo alam ang pinagdadaanan ko at wala kang pakialam!!"umiiyak na sabi ni Ysa at saka tinulak si Lexin at saka lumakad.
"May pakialam ako.."pahayag ni Lexin kaya napalingon si Ysa dito.
"Sa lahat ng gagawin mo may pakialam ako, sa lahat ng nangyayari may pakialam ako, sa bawat sakit na nararamdaman mo may pakialam ako Ysa.. May pakialam ako.."sabi ni Lexin at saka humarap kay Ysa at lumapit dito saka hinawakan ito sa balikat. "Sa tuwing tumatawa ka, may pakialam ako doon dahil para mo na rin akong pinasaya pag nakikita kitang nakatawa, kapag nagagalit ka, may pakialam ako doon dahil hindi mo lang alam kung gaanong mas galit ako sa sarili ko dahil nararamdaman mo yon, sa tuwing nalulungkot ka, may pakialam ako Ysa dahil hindi ko nakikita yung tawa mo at sa tuwing nasasaktan ka't umiiyak, may pakialam din ako dahil nadudurog ang puso ko sa tuwing may luhang pumapatak sayo"madamdaming sabi ni Lexin at kitang kita ni Lexin na pumatak ang luha nito.
"Bakit?"natanong na lang ni Ysa"Bakit ganyan na lang ang concern mo sa akin, lagi kitang inaaway, sinusungitan, bakit abot abot ang pagaalala mo sa akin"
"TANGA KA BA? MANHID? Ysa.. Mahal kita.. Mahal na mahal kita, sa unang araw pa lang kitang nakita, minahal kita at araw araw kitang minamahal sa tuwina naiisip kita."sagot ni Lexin.
Para namang napako si Ysa sa kinatatayuan sa narinig, hindi nya alam kung papaano magrereact, first time na may magtapat sa kanya ng pagibig kaya hindi nya alam ang sasabihin.
"Lexin...." nasabi na lang ni Ysa at saka nayuko.
"wala kailangang sabihin Ysa, sapat na sa akin na alam mong mahal kita, ang gusto ko lang wag mong solohin lahat ng nararamdaman mo dahil nandito lang ako.."sabi ni Lexin at saka tumalikod.
"Lexin.."tawag ni Ysa ng makalayo layo si Lexin, huminto ang binata ngunit hindi ito lumingon. "Lexin.. Kailangan kita sa tabi ko, sobrang lungkot ko.. Sobrang takot ko.. Kaya please.. Samahan mo ako.."umiiyak na sabi ni Ysa.
Sa puntong iyon ay lumingon si Lexin at saka nginitan si Ysa, gumanti naman ng ngiti ang dalaga.
Lingid sa kaalaman nila, nandoon si Corine at rinig na rinig ang sinabi ni Lexin kay Ysa.
"Hindi pwede.. Hindi pwede to.. Akin ka Lexin.. Ako dapat ang mahalin mo at hindi yang aswang na yan.."naiiyak na sabi ni Corine.
+
Lumipas ang linggo ay unti unting nakaget over si Ysa sa pagkawala ng mga kaibigan, paano naman ay hindi sya iniiwan ni Lexin, walang tigil ang binata sa pagpapasaya sa kanya, ni hindi makaporma sila Bea na asarin sya dahil laging nandoon si Lexin, minsan ay nakakasama din nito si Corine na sa loob loob nya ay nagngingitngit. Mula naman ng mamatay si Marj ay hindi na nakita ni Ysa ang kaibigang si Tristan, naisip nya na marahil ay nagkatrauma ang binata sa nakita.
"Sinong hinahanap mo?"tanong ni Corine ng minsang madaan sila sa grupo ng mga engineering students, napansin kasi nito na palinga linga si Ysa.
"Ah wala.."pagsisinungaling nya kahit ang totoong dahilan ay hinahanap nya si Tristan.
+
"Bakit ayaw mo syang lapitan pare?"tanong ni Ren kay Tristan, nasa isang sulok sila non ng quadrangle ng matanaw nito si Ysa.
"Ilang linggo mo na syang hindi nilalapitan, ano bang problema pare?"usisa ni Ren.
"Mas maigi na to pare, natatakot ako para sa kanya, sa tuwing lalapit na lang ako, may hindi magandang nangyayari."malungkot na wika ni Tristan.
"Pero kailangan ka nya.. Ngayon ka nya kailangan.."sabi ni Ren.
"Hindi naman ako mawawala, didistansya lang ako.."wika ni Tristan at saka umalis.
+
Maagang pumasok si Ysa ng araw na yon, hindi nya alam pero kakaiba ang kanyang nararamdaman, papasok pa lang sya ng school ng may isang babae ang lumapit sa kanya.
"Ysa.. May nagpapapunta sa yo sa may soccer field"sabi ng estudyante.
"Sino?"tanong nito pero tinalikuran sya ng estudyante. Walang nagawa si Ysa kung hindi pumunta na lang sa soccer field.
Malayo pa lang sya ay May nakita na syang isang tangkay ng white rose, kinuha nya iyon dahil may pangalan nya sa ribbon nito, palapit na sya ng palapit sa soccer, padami din ng padami ang nakukuhang puting rosas, hanggang sa nakarating na sya ng field.
Doon ay nakita nya ang isang banda sa pinakagitna ng field, maya maya ay lumakas ang hangin, at narinig ni Ysa ang tunog ng isang hellicopter at sunod sunod na petals ng rose ang pinaulan sa kanya, manghang mangha si Ysa sa nangyayari, maya maya ay lumapag ang hellicopter at doon nakita nyang lumabas si Lexin, pagkalabas ay pumahimpapawid na muli ang sinasakyan. Sinundan nya ng tingin si Lexin at nakita nya na pumunta ito sa may banda, kinuha nito ang gitara at maya maya ay sinenyasan ang nasa likod na umpisahan na ang pagtugtog at sinabayan ng kanta ni Lexin.
Find Me Here
Speak To Me
I want to feel you
I need to hear you
You are the light
That's leading me
To the place where I find peace again.
You are the strength, that keeps me walking.
You are the hope, that keeps me trusting.
You are the light to my soul.
You are my purpose...you're everything.
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
You calm the storms, and you give me rest.
You hold me in your hands, you won't let me fall.
You steal my heart, and you take my breath away.
Would you take me in? Take me deeper now?
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
And how can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
Cause you're all I want, You're all I need
You're everything,everything
You're all I want your all I need
You're everything, everything.
You're all I want you're all I need.
You're everything, everything
You're all I want you're all I need, you're everything, everything.
And How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
How can I stand here with you and not be moved by you?
Would you tell me how could it be any better than this?
Would you tell me how could it be any better than this?
Hindi malaman ni Ysa ang gagawin ng pagkatapos kumanta ni Lexin ay nilapitan sya nito at saka lumuhod, para syang matutunaw sa hiya dahil buong LAC ata ay nanonood.
"YsaBella Fajardo.. Will you be my girlfriend?"tanong sa kanya ni Lexin na nakamike pa.
Hindi malaman ni Ysa kung maiihi sya o mahihimatay sa kilig. Tatanggi pa ba sya sa kabila ng lahat ng effort na to.
"Hay naku Lexin Apostol! Sa dami daming kalat na ginawa mo dito sa field, tingin mo ba makakatanggi pa ako?"pagtataray ni Ysa kunwari.
Para namang tumama si Lexin sa lotto sa narinig, bi nuhat nito si Ysa at saka tuwang tuwang nagsisigaw.
"YES! YES! I LOVE YOU YSA!"sigaw ni Lexin. Tuwang tuwa din naman si Ysa sa reaksyon ng binata. Palakpakan nama ang mga nakasaksi, lahat ng nakapanood ay kinikilig maliban sa dalawa, si Tristan na hindi na nagawa pang tapusin ang eksenang iyon at si Corine na na galit na galit sa nakita.
+
"Hi Corine, halika, sabay na tayo maglunch, sabay ka sa amin ni Lexin, "aya ni Ysa kay Corine.
"Kayo na lang busog ako.."matipid na sagot ni Ysa na timping timpi.
"Sure ka? Sige na.. Halika na, mas masaya kung kasama ka.."pilit ni Ysa.
"SINABI NG BUSOG AKO EH!"sigaw ni Corine sabay tayo at hanpas sa desk, hindi na mapigil ni Corine ang galit.
Natameme naman si Ysa at saka tumango."Okay.."tugon nito at saka tumalikod.
Para namang natauhan si Corine sa inasal. "Ah Ysa.."tawag nito sa Dalaga.
"Ano yon?"tanong ni Ysa.
"Pasensya na.. Hindi lang talaga maganda mood ko, ibili mo na lang ako ng kahit anong pwede ko kainin dito ha sis"pagdadrama ni Corine.
"Sige.."maikling sagot ni Ysa at saka nagtuloy sa Canteen.
"So.. Hindi mo na ba mapigilan ang pagpapanggap Corine?"biglang salita ni Mildred na nakikinig pala.
"What do you mean??"taka kunwaring sabi ni Corine.
"Will you stop that Nonsense Corine, I cant believe you're doing this to me! Kung si Bea mauuto mo ako hindi! Im your bestfriend.. Pre-school pa lang tayo magkaibigan na tayo that why I know you're just scheming!"inis na sabi ni Mildred.
"Nasaan si Bea"biglang seryosong tanong ni Corine.
"Nasa Cafeteria, bumalik lang ako kasi naalala kita"sagot ni Mildred.
Nang marinig ni Corine iyon ay parang bumigay sya sa pagiging matatag. Lumapit naman dito ang kaibigan.
"All my life wala akong ibang ginawa kung hindi mahalin sya, and now there's this girl na kakarating lang sa buhay nya tapos mahal na nya! That is so infair Mildred! That is so unfair! I was with him all the time.. Kung meron man syang dapat mahalin ako yon! Hindi ang Ysang yon!"daing ni Corine.
Awang awa si Mildred sa kaibigan, alam na alam nya ang mga pinagdaanan nito kaya ramdam na ramdam nya ang pighati ng kaibigan.
+
"YSA.. YSA.."tawag kay Ysa ng isang tinig. "YSA.. MAGIINGAT KA.. MAGIINGAT KA YSA.. MAGIINGAT KA..!" paulit ulit na sabi ng tinig.
Nagising bigla si Ysa, at saka naiiling, ilang gabi na nya napapanaginipan iyon, siguro mula ng namatay si Marj. Nakaramdam tuloy sya ng pagkauhaw, kaya bumaba sya sa kusina.
Kumuha sya ng baso at nilagyan ng tubig na malamig, maya maya ay may napansin sya ibabaw ng Ref, isang papel, nilapag nya ang inumin sa lamesa at tiningnan nya ang papel, ito pala ang papel na tinuro ni Marj bago ito mamatay. Ano kaya ang ibig sabihin ni Marj dito? May ganto daw ang killer,sino kayang killer. Kinuha nito muli ang basong iinumin, tutunggain na sana nya ito ng makita nyang iba na ang kulay nito, kulay dugo at amoy dugo, nabitiwan tuloy nya ang baso at nabasag ito, pero ang mas nakakapangilabot pa ay ng kumalat ang dugo, maya maya pa ay para itong baha na tumataas, nagpanic na ito ng mapansin na hanggang sa tuhod na ang tinataas nito. "Ma! Pa! Ate Flor!"tawag nya sa kasama sa bahay pero walang sumagot, tumaas ng tumaas ang dugo hanggang sa umabot ito hanggang sa dibdib nya, halos lumubog na ang mga gamit nila at narinig na lang nya na may pumapalo sa malabahang dugo. Tiningnan nya ito at sindak na sindak sya ng makitang ang babaeng nakaitim ito, palapit ng palapit sa kanya.
"Wag kang lalapit hayop ka! Wag kang lalapit!"sigaw nito pero patuloy pa din ito sa paglapit. Paatras ng paatras si Ysa hanggang sa mabunggo ito sa isang gamit na nakaharang kaya napalubog ito, agad itong itinaas ang ulo pero nandoon na ang babaeng nakaitim at walang awa siya nitong nilubog.
"Ysa.. Ysa.. Ysa..! Ano nangyayari sayo?"parang nagising sa pagkatulog si Ysa ng marinig ang boses ng ina, at doon napansin nya na natapon ang tubig sa damit nya dahil tulala syang uminom
No comments:
Post a Comment