30

CAMPUS QUEEN (FINALE-2)


"TAO PO! TAO PO! TAO PO!"

Bumukas ang pinto at niluwa ang isang matanda na nasa 70 na ang edad. "Sino sila?"

"Magandang Umaga po, dito po ba nakatira si Elvida Yango?"

Tiningnan sila ng matanda at sinipat pagkatapos ay nagwika.

"Anong kailangan nyo sa kanya?"

"Galing po kasi kami sa Hacienda Fuentes, naghahanap kami ng dating tauhan dun pero wala na daw natira mula ng umalis yung dating may ari."paliwanag ng lalaki na nakasalamin at nakacap.

"May nakapagsabi sa amin na isang tiga doon na sa lugar na ito, nakatira si ELVIDA yANGO, ang tigapagalaga ng anak ng may ari ng hacienda dati."dagdag pa ng isa pang lalaki na najacket na may hood.

"Bakit naman kayo interesado sa mga Fuentes?"tanong ng matanda.

"May mga bagay lang po kaming gustong malaman tungkol sa pagkatao ng isa sa mga anak nyang si Lucia."sagot naman ng isang lalaking nakasalamin.

"Sino ba kayo?"

"Ako po si Carlo Sta. Ana, isa po akong inspector,"pakilala ng lalaking nakasalamin."at eto naman pong kasama ko ay si Axle, isang kaibigan."

Imbes na magsalita ang matanda ay luminga linga sa paligid at saka binuksan ang pintuan ng mas malaki at inaya pumasok ang dalawa. Agad naman tumalima ang dalawa.

"Maupo kayo." Lilinga lingang naupo ang dalawa. "Nagsikain na ba kayo?"tanong pa ng matanda.

Nagtinginan ang dalawa at wariy tatanggi pero dinig na dinig naman ang pagkalam ng sikmura nila.

Malaki ang binawas sa timbang ng dalawa mula ng mangyari ang aksidente sa sasakyan. Ilang linggo na rin ang nakalipas mula noon.

Bago mahulog sa bangin ang kotse ay nagawang tumalon palabas ng dalawa sa kotse pero kinailangan din nilang babain ang sasakyan para isakatuparan ang plano nila. Kinailagan nilang hubarin lahat ng damit at sunugin kasama ang mga damit ni Charm na nakuha nila sa bahay nito upang hindi sila masundan ng babaeng nakaitim. Bago yun ay nagawang tawagan ni Carlo ang kasamahang pulis upang hingin ang tulong nya.

***

"HELLO SIR,. Si Carlo po ito, wag po kayong magsasalita kung sino ako, kailangan ko ng tulong nyo, may misyon ako ngayong ginagawa para matunton o malaman ang nasa likod ng patayan sa LAC. Mababalitaan nyo ang nangyaring aksidente sa kotse ko, wag kayo magalala sir at okay ako, kailangan ko lang ng mga damit at ilang personal na gamit para sa dalawang tao. Pagdating nyo dun sa pinangyarihan ng aksidente ay pasimple nyong ibaba ang mga pinapadala ko, at sa loob ng kotse ay kunin nyo ang box na nasa loob ng drawer ng kotse, at pakiusap, ibigay nyo to pagkatapos ng 20 days kay Ysabella Fajardo. Mawawala ako ng ilang linggo pero pag balik ko ay baon ko ang mga sagot sa lahat lahat."pagkatapos nun ay namatay na ang cellphone. Hindi na nagtanong pa si Bonker dahil malaki ang tiwala nya kay Carlo.

Sila Carlo naman ay kinailangang kumubli sa mga tao dahil wala sila anumang saplot. Sinunog kasi nila ang mga damit nila ni Axle. Ilang oras silang nasa ganong sitwasyon bago dumating si Bonker, pasimpleng binaba ni Bonker ang bag sa may damuhan na may lamang ilang damit at personal na gamit. May konting cash din syang natagpuan dito na pinagpapasalamat nya kay Bonker ng sobra dahil maski pera nila ay kinailangan nilang iwanan dun para di sila masundan, tanging mga gamit lang ni Axle ang tinira nila dahil maaring makatulong sa kanila ito at isa pa ay may binudbod ni Axle dito ang abo ng damit nilang sinunog. Matapos magbihis ay siniguro muna nilang makikita ng inspector ang biniling kahon at di naman sila namoblema dahil nakita din nila ito.

Ilang araw silang naglakad paikot sa lugar na iyon, ayon kay Axle, eto daw ang paraan para maiwan ag natitirang amoy namin sa pinangyarihan.

Pagkatapos non ay dumiretso na kami sa pakay namin, doon sa kahon ng mga gamit ni Charm na ayon na nga sa magulang nito ay pagaari ni Arianne ay may isang larawan ng babaeng nasa harapan ng Arko kung saan kitang kita ang pangalan ng lugar. "HACIENDA FUENTES" at sa likod ng larawan ay may nakasulay na "black lady"

Nagresearch sila sa internet ukol sa nasabing Hacienda, dalawang bayan pa na may parehong pangalan ng hacienda ang napuntahan nila bago nila matunton ang mismong pakay nila.


Isang linggo din silang nagmanman sa lugar na iyon at nalaman nilang bago na ang may ari na Hacienda, sinubukan nilang magtanong tanong sa mga taong nasa paligid, iilan lang ang nakakakilala sa mga dating may ari ng Hacienda dahil karamihan sa mga nakatira doon nuon ay lumipat na sa ibang lugar. Isa nga doon ang nakapagturo kay Elvida Yango.

"Hijo.."putol ng matandang babae sa pagbabalik tanaw ni Carlo.

"Ano po yun?"si Carlo.

"Halika muna kayo sa kusina at kumain muna kayo.."aya ng matandang babae.

"Naku po hindi na po.."

"Naku hijo.. Eh mukhang matagal na kayong hindi nakakakain ng maayos ng kasama mo, wag na kayong mahiya.."mabait na wika ng matanda.

Wala ng nagawa si Carlo at Axle dahil sa kakapilit ng matanda, talagang nagugutom na rin sila dahil ilang linggo ng puro nagkakasya sila sa tinapay lang.

"Pasensya na kayo at eto lang ang nakayanan kong ihain, mangyari kasi eh kami lang ng apo ko ang nasa bahay, nasa eskwela naman sya ngayon"pagpapaliwanag ng mabait na babae, sinangag, pritong dalagang bukid, talbos ng kamote, nilagang kamatis at bagoong ang nakahain. Meron ding nakatimplang kape at sa tabi noon ay may sariling gatas ng kalabaw.

"Naku manang, sobra sobra naman po ito, "magalang na wika ni Axle na umupo na at naghugas ng kamay sa hinawan sa mesa.

"Wala yan, mukhang gutom na gutom at pagod na pagod kayo, magagahan muna kayo at magpahinga muna, malamig ang hangin dito, bumawi muna kayo ng lakas."wika ng matanda habang pinaglalagay ng kanin ang dalawa.

"Naku Manang.."si Carlo

"Manang Biday.. Ako si Elvida Yango.."ngiting pagpapakilala ni Manang Biday. "Kumain na kayo at magpahinga, pagsasampalukan ko kayo mamayang tanghalian.."

"Pero kailangan po naming.."

"At saka tayo magusap.."putol ni Manang Biday sa mga sasabihin pa ni Axle. Tumango lang ang dalawa at nagpatuloy sa pagkain.

+

"YSA... BANGON.. BANGON YSA..KAILANGAN MO BUMANGON"

"Sino ka?"tanong ni Ysa na hindi makuhang dumilat, pakiramdam nya ay may kung anong nakapatong sa kanya. Unti unti nyang dinilat ang mga mata para alamin kung sino ang may ari ng tinig. Pero wala syang nakita, bagkos ay mukha ni Corine na dilat na dilat ang mata ang nakita nya.

"AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHH"malakas na sigaw ni Ysa ng mapagtantong ulo na lamang ni Corine ang nasa harap, babangon na sana sya mula sa pagkakadapa pero may kung anong mabigat na nakapatong sa likod nya. Kahit hirap ay pinilit nyang bumangon at mas nakapangingilabot na eksena ang nakita nya, ang dahilan pala kaya di sya makabangon ay dahil nakadagan sa kanya ang walang ulong katawan ni Corine.

Hindi nya nagawang makatayo agad dahil sa pagkirot ng tama ng baril sa hita nya. Pero isang kalabog sa pintuan ang nagpatayo sa kanya bigla.

"SINO YAN?"nanginginig sa takot na sabi nya at saka hirap na hirap na lumakad. "SINO KA? MAGPAKITA KA!"iika ikang sabi ni Ysa, at saka may nahagip ang paa nya dahilan para mapaluhod sya. Tiningnan nya kung ano ito at dun nakita nya ang isang malaking palakol. Sa isip nya, marahil ito ang ginamit ng killer kay Corine. Hindi nagdalawang isip si Ysa na kuhanin iyon at saka pinilit muling tumayo.

"AKALA MO NATATAKOT AKO SAYO! KUNG SINO KA MAN! HINDI AKO NATATAKOT SAYO! HINDING HINDI MO AKO MAPAPATAY!!!"sabi ni Ysa at saka inumang ang palakol na wari bay handang handang lumaban.

Narinig nya na tila may nagbubukas ng pinto kaya hinanda nya ang sarili, susugurin na sananya ang papasok pero laking supresa nya ng makitang si Mildred pala Yun.


"YSA! WHAT ARE YOU DOING.. BAKIT KA MAY HAWAK NA.."napatigil ito at isang malakas na sigaw ang pinakawalan. "AAAAHHHHHHHHHH!!"sindak na sindak na sabi ni Mildred ng makita ang putol ang ulong si Corine. "YOU KILLED HER!"nanguusig na mga mata nito at saka unti unting umatras.

"HINDI.. HINDI AKO.."depensa ni Ysa na binitawan ang palakol at saka lumapit kay Mildred.

"STAY AWAY FROM ME! YOU MONSTER!"at saka ito nagtatakbo.

"MILDRED!! HINDI AKO.. HINDI AKO!"hindi malaman ni Ysa ang gagawin. Pag harap nya sa salamin ay nakita nyang nandoon ang babaeng nakaitim. "HAYOP KA! ANONG KASALANAN KO SAYO! BAKIT MO AKO GINAGANTO! BAKIIITTTTT!"pagkasabi nito ay dinampot ulit nito ang palakol at inatake ang salamin. Hindi nya ininda ang mga bubog na tumatama sa katawan nya"MASAYA KA NA! HA! MISERABLE NA ANG BUHAY KO!! BAKIT HINDI MO PA AKO PATAYIN!!"ng mapagod si Ysa sa kakahataw ng palakol sa salamin ay napaupo na lang ito at napahagulgol.

+

"Sir Lexin.."tawag ng katulong sa nakatulalang si Lexin, nandoon ito sa may pool, nakaupo at nakalusong ang paa sa tubig.

Para namag wlaang narinig si Lexin na miserableng miserable ang itsura, mahaba ang buhok at tumutubo na ang bigote at balbas nito.

"SIR.."tapik pa ng katulong sa binata.

"WHAT!!"iritang sagot nya.

"Nandyan po si Attorney Moncada.."natatakot na sagot ng katulong.

"Papuntahin mo dito.."pagkasabi ni Lexin non ay tumalima na ang katulong, si Lexin naman ay pumailalim sa malalim na pagiisip, pakiramdam nya ng mga sandaling iyon ay talagang nagiisa na sya. Patay na ang kanya lola mommy, ang kanyang ina at ngayon ay di pa nya pwedeng makasama ang lalking minamahal.

Naputol lang ang pagmumuni muni ni Lexin ng marinig nya ang abogado.

"Hijo.."

"Attorney.. Ano po ba yun?"walang ganang tanong nya.

"Nandito ako para magbasa sana ng huling habilin ni Gov, babasahin ko na sana pagkatapos ng libing nya pero.."

"WAG NYO NA PAALALA ATTORNEY! At hindi ako interesado sa kayamanan ng Albert Apostol na yan"putol ni Lexin sa sasabihin pa nito.

"Pero sigurado akong gugustuhin mo tong marinig...lalong lalo na ang iniwang video tape ng Mama mo.."makahulugang sabi ng abogado.

"Anong ibig mong sabihin?"napalingon dito si Lexin at banaag sa mukha nya ang kyuryusidad.

"Mabuti pa doon tayo sa loob, pinahanda ko na ang tape.."pagkasabi nito ay pumasok na ang Abogado.

Agad namang sumunod si Lexin, pagkapasok ay umupo kaagad ito sa harap ng malaking tv at pagkaupo ay pinindot ni Attorney Moncada ang play button sa remote control. Bumungad kaagad si Maita na nakaupo sa mismong sofa na inuupuan ni Lexin.

"HI LEXIN.. Anak, Sa oras na pinapanood mo ito marahil ay nasa kabilang buhay na ako..kinuha ko ito the day after your grandmothers Funeral,anak patawarin mo ako, patawarin mo ako sa pagiging selfish ako, I just hope this revelation is not too late. Im sorry for keeping it to you, I know, na kung sinabi ko to from the start, hindi ka na masasaktan pa.."sa pagitan ng mga salita ni Mita sa Video ay hikbi na wari bay hirap na hirap. "Anak.. Hindi kayo magkapatid ni Ysa.."Napanganga naman si Lexin sa mga sinabi ng Ina sa video.

"Hindi ka anak ng Daddy mo, at.. Hindi rin kita anak.. Nung kinasal kami ni Albert, I found out na baog pala ako at hindi ako mabibigyan ng pagkakataong magkaanak thats why niregalo ka sa amin ng dyos, you just dont know happy I am.. At pinangako ko sa sarili ko na lahat gagawin ko para sayo.. Paparamdam ko sayo ang pagmamahal ng isang ina, pinangako ko din na walang makakaalam na hindi ka namin totoong anak. Pero hindi ko kayang makita kang nasasaktan.. Kaya handa akong isakripisyo ang kaligayahan ko para sayo.."hindi na nagawa pang pakinggan ni Lexin ang mga susunod na sasabihin ni Maita dahil sa lutang na lutang sya sa kaligayahan.

"Hindi ko kapatid si Ysa! Attorney! Narinig mo yun! Hindi ko kapatid si Ysa! Hindi kami magkapatid.. Hindi"wika ni Lexin at saka tumayo at niyugyog sa kagalakan ang abogado.

"Ganon na nga Lexin, at dahil anak si Ysa ni Albert, sa kanya papamana ng kinilala mong ama ang lahat lahat.."

"Wala akong pakialam Attorney,"putol ni Lexin sa sasabihin pa ng abogado. "Ibigay mo lahat ng kayamanan ni Alberto kahit walang matira sa akin, hindi importante hindi kami magkapatid!"pagkawika ay agad agad tong tumakbo papanik.

"Saan ka pupunta?"tanong ng abogado.

"Kay Ysa.. Magaayos ako.. Kailangan kong puntahan si Ysa.."ani Lexin, sa kwarto ay naligo maigi si Lexin at pagkatapos ay nagayos ng sarili, inahit nya ang tumubong balbas at bigote. Pagkatapos makapagbihis ay nagmamadalo itong pumunta sa kotse habang sumisigaw ng. "HINDI KO KAPATID SI YSA!"

+

"Putol ang ulo, may tarak ng warak ang dibdib na natagpuan ang 19 anyos na si Crisanta Corine Rivera, anak ng Chairman of tha board ng Lozada -Aruello College. Alas otso ng umaga ng marinig ng isang security guard sa naturang eskwelahan ang isang estudyante na sumisigaw ng "pinatay ni Ysa si Corine." si Ysa or Ysabella Fajardo ay kapwa estudyante ng biktima dito sa eskwelahan, ayon sa estudyanteng sumisgaw, nakita daw nya diumano si Fajardo na naliligo sa dugo, may dalang palakol at sa likod nito ang kalunos lunos na itsura ni Rivera. Ayon sa imbestigasyon ay may malalim na alitan ang dalawa, ilang beses na ring binantaan ni Fajardo na papatayin ngunit kinabigla pa rin nila ang karumal dumal na pagpatay na ginawa nito, kasalukuyang nasa presinto ang suspect na si Ysabella Fajardo na hanggang ngayon ay tulala para sa kaukulang imbestigasyon, eto po ang inyong lingkod, Jessa De Guzman, naguulat."


Sa Presinto ay nandon ang walang kibo pa ring si Ysa, ilang ulit na syang tinatanong ng mga pulis pero tahimik lang itong lumuluha, halos tuyo na ang dugo sa mukha at katawan ni Ysa, ngunit ang dugo sa sugat ay tuloy tuloy pa rin ang pagdugo.

"Talaga bang wala kang balak magsalita?"naiiritang tanong ng pulis na nagiimbestiga. Pero wala pa ring imik si Ysa. Maya maya ay humahangos na dumating si Bonker.

"Sir"saludo ng nagtatanong na pulis kay Bonker. Sumaludo na rin si Bonker at kapagdakay hinarap si Ysa.

"Ysa.. Anong nangyari?"umpisang tanong nya. Pero wala pa rin itong kibo. "Pinatay mo ba si Corine..?"bago pa man sumagot si Ysa ay nakarinig sila ng kaguluhan sa labas.

"Sir Sir, bawas pong pumasok diyan!"narinig nilang saway ng isang pulis.

"Bitiwan nyo ako, papasukin nyo ako, gusto kong makita ang hayop ng pumatay sa anak ko!!"sigaw ni Daniel at saka padabog na pumasok sa opisina kung nasaan sila. "HAYOP KANG BABAE KA! PINATAY MO ANG ANAK KO!!"galit na galit na sabi nito at saka sinugod si Ysa, mabuti na lamang ay naawat ito ni Bonker at Adrian.

"Sir tama na! Tama na po"pero sadyang malakas si Daniel dahil nagawa nyang kumalawa sa awat ni Adrian at Bonker kaya naman nahagip ng kamay nya ang mukha ni Ysa.

"Sir.. Pag hindi pa kayo tumigil ay mapipilitan kaming arestuhin kayo!"banta ni Bonker, saglit na napatahimik si Daniel.

"Makakalampas ka ngayon Ysabella Fajardo sa galit ko pero siguradong magbabayad ka! Magbabayad ka!!"banta ni Daniel.

"Hindi ko sya pinatay.. Hindi ako.. Hindi ako.."biglang sagot ni Ysa na umaagos ang luha,

"SINUNGALING!!"isa pang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ni Ysa, dahil di inaasahan ang naging paglusob ni Daniel. "TANDAAN MO TO, MABUBULOK KA SA KULUNGAN! SISIGURADUHIN KO!"pagkawika non ay tumalikod.

"Kailangan mabulok ka din sa kulingan!"narinig nyang sagot ni Ysa. "Kailangan panagutan mo din ang ginawa mong pagpatay sa asawa mo! Kasalanan mo to! Kung hindi mo sya pinatay hindi nya ako guguluhin"emosyonal na emosyonal na si Ysa ng mga sandaling iyon.

"Hayop kang babae ka! Anong sinasabi mong.."aakmaan na naman sana ni Daniel si Ysa pero piniglan ito ni Bonker.

"Sir, nakikiusap ako, kung pwede umalis na kayo at kami na ang bahala dito.."wika ni Bonker, binawi ni Daniel ang kamay at saka galit na lumabas sa opisinang iyon.

"Miss Fajardo, gusto kong sabihin mo sa akin ngayon lahat lahat.."sabi ni Bonker at saka sinenyasan ang ibang pulis na lumabas. Agad namang tumalima ang mga ito.

Umupo si Bonker sa harapan ni Ysa, napansin nito ang tama ng baril sa hita nito.

"Napano yan? Bakit di ka nila agad dinala sa hospital bago ka dalin dito"gulat na gulat na sabi ni Bonker saka sinipat ang sugat. "Kailangan madala ka sa hospital."

"Hindi ko pinatay si Corine, hindi ako! Hindi ko sya pinatay.. Ang babaeng nakaitim, sya ang pumatay!! Hindi ako!"hysterical ni Ysa. "Ako na ang isusunod nila, siguradong ako na. Anong gagawin ko, panong gagawin ko, papatayin niya ako.."nagwawala na si Ysa, sinubukan syang awatin ni Bonker pero para itong nahihibang.

"Ysa, makinig ka, kailangan na kitang dalin sa hospital, kailangang magamot yang sugat mo.. Binilin ka sa akin ni Carlo.."pagaamo ni Bonker sa dalaga.

Napatigil naman si Ysa sa sinabi ni Bonker. "Si Carlo, ? Buhay si Carlo.. Nasaan sya?"

"Hindi ko alam, basta ang sinabi nya, wag kitang pabayaan, ay kung nasaan man sya ngayon, tinutuklas na nya ang nasa likod ng patayan sa LAC."paliwanag ni Bonker.

"Naniniwala ka sa akin diba inspector, hindi ako, hindi ako ang pumatay kay Corine.."parang batang sabi ni Ysa.

"Hindi na importante kung naniniwala ako o Hindi, ang mahalaga, kailangan ka ng madala sa hospital sa lalong madaling panahon."sabi ni Bonker saka inalalayan si Ysa patayo.

Lalabas na sana ulit sila ng biglang pumasok ang isang pulis.

"Sir, saan nyo po sya dadalin?"usisa nito.

"Sa Hospital, saan pa ba?! Nakita nyo ng may tama sya pero di nyo man lang naisip na dalin sya sa hospital"angil na sagot ni Bonker.

"Sir, di nyo po sya pedeng ilabas, bilin po sa itaas na ikulong kaagad sya."sabi ng pulis, maya maya ay kasunod na nito ang apat pang pulis.

"Anong kalokohan ito, pero may sugat si Ysa.."di makapaniwalang sabi ni Ysa.

"Sir, pasensya na, utos sa taas, nakausap kasi nila si Mr.Daniel Rivera."sagot ng pulis saka kinuha si Ysa.

"Sir, ayoko makulong! Hindi po ako ang pumatay! Sir!! Wag nyo ako ikulong!"iyak ni Ysa, pero walang nagawa si Bonker kung hindi ipaubaya sya.

"SIR WALA AKONG KASALANAN, WAG NYO AKO IKULONGGGGGGGG!"

+

"YSA! YSA! YSA!"sigaw ni Lexin sa harapan ng gate nila Ysa, halos masira ang gate dahil sa pagyugyog ni Lexin.

"Sino ba yan!"iritang sagot ni Flor na palabas na ng pinto, gad namang dumilim ag mukha nya ng makita ang panauhin.

"At anong ginagawa mo dito!"sita ni Flor kay Lexin.

"Ate Flor, kailangan kong makausap si Ysa, kailangan nyang malaman na hindi talaga kami magkapatid..!!"ani Lexin.

"Anong sinasabi mo! Pwede ba Lexin, tigilan mo na ang pamilya ko, masyado ng nagulot ito buhat ng dumating ka sa buhay namin!!"galit na sagot ni Flor.

"Pero ate, totoo ang sinasabi ko, Ysa is not may sister, inampon lang ako nila Mama, samakatuwid, hindi kami pareho ng ama.."

"Wala akong pakialam Lexin! Wala si Ysa dito, iniwan na nya kami dahil sayo!!"sigaw ni Flor at saka tumalikod, pero papasok na sana ito ng pintuan ng may tumawag na kapitbahay.

"FLOR! FLOR! NABALITAAN MO NA BA?!"sigaw ng kapitbahay.

"Ang alin aling Susan?"tanong ni Flor.

"Si Ysa, yung kapatid mo!"

"ANONG NANGYARI KAY YSA?"halos sabay ng tanong ni Flor at Lexin.

"Nakakulong sa presinto sa bayan! Pinatay yung anak ni Daniel Rivera! Yung may ari ng pabrika!!"bulalas na babae. Hindi na pinatapos pa ni Lexin ang mga sasabihin nito dahil agad agad tong sumakay sa kotse at saka pinasibat ito.

"ATTORNEY, I NEED YOUR HELP, MAGKITA TAYO SA PRESINTO.."

Si Flor naman ay naghahadaling pumasok sa bahay.

"MA! MAMA! SI YSA!"tawag nito sa ina. Humahangos namang lumapit si Lina.

"Bakit? Anong nangyari sa kapatid mo?"tanong nito.

"NAKAKULONG SYA, PUMATAY DAW"si Flor.

"O HINDE.."yun lang ang nasabi ni Lina dahil nawalan na ito ng malay.


+

"Kailangan malaman ito lahat lahat ni Ysa,"Ani Carlo matapos mapakinggan ang kwento ni Manang Biday. Matapos mamahinga at makakain ng pananghalian ay ikinwento ni Manang Biday ang lahat lahat ng nalalaman nya.

"Kailangan makabalik na tayo kay Ysa, kailangan na nyang malaman ito, baka mapahamak pa sya.."nagaalalang wika ni Axle.

"Tama, kailangan nyo ng makabalik, kailangan matahimik na ang kaluluwa ni Lucia, tulungan nyo sya.."pakiusap ni Biday.

"Wag po kayong magalala Manang, gagawin po namin ang tama.."paniniguro ni Carlo.

+

Nakisiksik si Ysa sa isang sulok ng selda, takot na takot at titingin tingin sa paligid, sya lang magisa dito, madilim ang selda at pakiramdam nya ay anumang sandali ay may magpapakita. Isang mahinang iyak ang kanyang naririnig.

"YSA.. YSA.."

"SINO KA?!!"takot na takot na wika ni Ysa.

"YSA.. "

"SINO KA SABI!"takot man ay matapang na naglaka loob si Ysang tanungin kung sino ang may ari ng tinig.

Imbes na sumagot ay isang nakakikilabot na hikbi ang narinig nya.

"SINO KA BA TALAGA?!"tanong ni Ysa at nanginginig na lumapit sa rehas.

"YSA.. YSA.. YSA.."tila galing sa lupang tawag ng lalaking wari bay hirap na hirap.

Humawak si Ysa sa rehas at parang praning na iginala ang mata sa paligid.

"YSAAAAAAAHHHHH"isang kamay ang biglang humawak sa kanya paa at..

"AAAGGGHHHHHHHHHHHH"

Paglingon nya ay nandoon ang kalunos lunos na itsura ni Daniel Rivera, duguan ang mukha at katawan.

"EEEEEEEEEHHHHHHHHHHHH!"

"FAJARDO MAY DALAW KA!"biglang balikwas ng bangon si Ysa na nakatulog pala sa sobrang pagod.

"Ysa.."si Lexin, ang kanyang si Lexin, bakas sa mukha nito ang labis labis na pagaalala, maayos na ang itsura nito kumpara nung huli nya makita. Hindi alam ni Ysa ang mararamdaman ng sandaling iyon, gusto nyang pakita kay Lexin na matapang sya pero ng ngumiti ito sa kanya ay kusang bumigay ang damdamin nya.

"LEXIINN.."iyak nya kasabay noon ang sunod sunod na hagulgol at yumuko sya na parang bata.

"Ysa.. Tama na, wag ka ng umiyak.. Nandito na ako.. Nandito na ako.."sabi ni Lexin na walang magawa dahil sa rehas na nakaharang, gustong gusto nyang yakapin si Ysa. Gustong gusto nyang ipadama dito na hindi nya sya pababayaan.

"Lexin.."narinig nyang sabi ng abogado.

"Attorney, ano? Kamusta? Mailalabas nyo ba ngayon si Ysa?"tanong ni Lexin، iling lang ang sinagot ng abogado.

"Mukhang malakas si Daniel Rivera, nakahold lang sya dito, at mahigpit na pinagbabawalan ang pagpipyanasa kay Ysa."wika ng abogado at saka tiningnan si Ysa na umiiyak pa din.

"Mga Putangin* pala nila eh! Anong klaseng sistema ba yan!"galit na galit na sabi ni Lexin, sakto namang may papasok na pulis, agad tong hinablot ni Lexin at bago pa ito makabunot ay nakuha na ni Lexin ang baril at tinutok ito sa loob ng bibig ng pulis.

"MGA PUTANGN*NG PULIS KAYO! ANONG KLASENG PAMAMALAKAD MERON KAYO!"galit na galit si Lexin.

"Lexin.. Hindi mo masosolve ang problema na ganyan, baka pareho pa kayong makulong ni Ysa.."payo ni Atty. Moncada na kinakabahan na rin ng mga sandaling iyon. Si Ysa naman ay napatingin kay Lexin ng mga sandaling iyon, para syang kinilabutan sa aura ni Lexin, pakiramdam nya ay hindi iyon ang Lexin na kilala nya.

Si Lexin naman ay tila nahimasmasan, at pagkadakay tinulak ang pulis pero hindi binitiwan ang baril. Lumapit ito sa rehas at naalala si Ysa.

"Ilalabas kita dito, kahit anong mangyari.."paniniguro nya, si Ysa naman ay tumayo at iika ikang lumapit Sa rehas, doon napansin ni Lexin ang tama ng baril sa hita ni Ysa.

"May Tama ka? Bakit nandito ka? Bakit hindi ka dinala sa hospital? Baka lumala yan!!"sabi ni Lexin at saka nanlilisik ang matang binalingan ang pulis na hindi pa rin nakakarecover sa ginawang pananakot ni Lexin.

"MGA HAYOP KAYO!!"sigaw ni Lexin at saka isang malakas na suntok ang binigay dito, huli na bago nakaawat ang abogado. "PAPATAYIN NYO BA SYA! BAKIT NANDITO SYA AT WALA SA HOSPITAL!! ANO!!"susuntukin pa sana ni Lexin ang pulis ng pumasok si Bonker at Adrian.

"BITIWAN MO SYA!"sigaw ni Bonker habang nakatutok kay Lexin ang baril. Napahinto si Lexin at tinitigan sila.

"Anong klaseng mga pulis kayo? Paano nyo nagawang ikulong kaagad ang taong may tama ng baril, tapos ayaw nyo pa papyansahan.."galit na sabi ni Lexin.


"Mr. Apostol, utos po sa taas yon at hindi pwedeng.."si Adrian.

"WALA BA KAYONG SARILING PANININDIGAN?!!"putol ni Lexin sa mga sasabihin pa ni Adrian. "MGA PULIS PA MAN DIN KAYO..pweh!"pagkasabi non ay dumura si Lexin at binitiwan ang pulis. "Gusto nyo ng palakasan? Pwes, pakisabi diyan sa nasa taas nyo na namnamin na nya kung nasaan man sya dahil huling araw na nya.."mayabang na wika ni Lexin at saka lumingon kay Atty. Moncada."Attorney, alam mo na siguro ang dapat mo kausapin.."wika ni Lexin at saka humarap sa dalawa pang pulis. "At pakisabi kay Daniel Rivera na hindi nya palalampasin ni Lexin Apostol itong pagpapahirap nya kay Ysa. Sisiguraduhin ko yan"

Ang abogado naman ay may tinawagan sa Cellphone, si Lexin ay lumapit ulit kay Ysa na nakahawak sa rehas, hinawakan ni Lexin ang kamay nito. "Pinapangako ko na lalabas ka din dito.."

"Hindi ako ang pumatay kay Corine.."ani Ysa na tumutulo ang luha.

"ALAM KO.."tipid at makahulugang wika ni Lexin.

"LEXIN, kakausapin ka daw ni Genaral.."tawag ng abogado, lumapit naman kaagad si Lexin at lumabas kasunod ang abogado.

Si Bonker naman ay lumapit kay Ysa dala ang paper bag, inabot nya iyon kay Ysa.

"Ano to?"tanong ni Ysa.

"Pinabibigay ni Carlo.."sagot ni Bonker.

"Buhay sya? Buhay si Carlo?"parang nabuhayan si Ysa. "Nasaan sya.."

"Hindi ko din alam, basta ang alam ko, kung nasaan man sya ngayon, may kinalaman ito sa mga pinagdadaanan mo.."sagot ni Bonker, kinuha ni Ysa ang paper bag, uusisain na sana nya ang laman pero pumasok muli si Lexin, si Atty. Moncada kasunod ang dalawang pulis dala ang susi. Dire diretso sila sa kulungan at binuksan ito.

"Anong nangyari at pinakakawalan nyo na?"tanong ni Adrian.

"Tumawag si General, galit na galit, pag daw hindi pa nakalabas si Miss Fajardo ay tatanggalin tayo lahat.."sagot ng pulis at saka sinusian ang padlock.

Sinalubong ni Lexin ang papalabas na si Ysa pero bago pa ito nakalapit sa dalaga ay nawalan na ng malay ang dalaga.

"YSA!!"

+

"Wala na?Paanong wala na?"si Flor, kakarating lang nila sa presinto, kinailangan muna nilang isugod si Lina sa hospital dahil hinimatay pero ng umayos ito ay dali daling nagaya sa anak na si Ysa, pero eto nga at huli na sila.

"Sinong kAsama?"usisa ni Flor.

"Yung anak ni Gov, sinugod nila sa hospital dahil nawalan ng malay dahil sa tama ng baril sa hita"kwento ng pulis.

"Ang anak ko.."palahaw ni Lina.

"Ma, chill ka lang, "pagpapahinahon ni Flor sa ina. "Sir, alam nyo po ba kung saang hospital?"tanong pa nya.

"Hindi ko alam eh.."sagot ng pulis at nagpatuloy sa ginagawa.

Napahawak naman sa ulo si Flor na wari bay sumasakit ito.

"Nasaan kaya ang kapatid mo Flor?"punong puno ng pagaalalang tanong ni Lina.

"Ma, wag kang magalala, kung nasaan man siguro si Ysa ay hindi dya pababayaan ni Lexin.."wika ni Flor pero bakas sa tinig nito ang pagaalala.

"Flor!"

Napalingon si Flor sa pinanggalingan ng tawag sa kanya.

"Carlo!"

"Anong ginagawa nyo dito??"usisa ni Carlo na kararating lang, kasama nito si Axle, oras na nalaman nila ang katotohanan ay agad agad silang umalis kasama si Manang Biday. Agad silang dumiretso sa presinto upang makipagkita sana kay Bonker at pagusapan ang kanilang nadiskubre. Pero laking gulat nya ng madatnan ang ina at kapatid ni Ysa.

"Si Ysa, napagbintangan sya na pumatay kay Corine.."naiiyak na sabi Flor.

"Ha! Panong.. Nasaan sya?"si Carlo.

"Napyansahan na sya, pinyansahan daw sya ni Lexin at dinala sa hospital dahil may tama ng bala sa hita.."sagot ni Flor. Hindi naman napansin ni Ysa ang pagpapalitan ng tingin ni Carlo at Axle.

"Partner! Nakabalik ka na pala.."narinig nila na bati ni Bonker na kalalabas lang galing sa isang opisina.

"Sir.. ! Naibigay nyo na po ba kay Ysa yung kahon?"tanong agad ni Carlo na kinakabahan.

"Oo. Kaninang bago sya mapalaya.."

"Kailangan na nating mahanap si Ysa.."putol ni Carlo sa mga sasabihin pa ni Bonker.

"Bakit Carlo? Ano ba talaga ang nangyayari?"mas tumindi ang pagaalala sa tono ni Flor.

"Saka ko na lang papaliwanags sayo.. Hanapin na natin sya.."sabi ni Carlo at saka bumaling kay Bonker.

"Kailangan namin ng sasakyan.."

"Mabuti pa gamitin nyo na lang yung kotse ko, at doon kami ni Adrian sa police car."suhestyon ni Bonker.

"Isama nyo si Axle, para maipaliwanag nya sa inyo ang lahat.."si Carlo agad binigay ni Bonker at saka lumakad na.

+

"SINO KA!! ANONG KAILANGAN MO SA AKIN?!"si Daniel, nagising na lang sya na nakatali sa isang upuan, ang huling natatandaan nya ay palabas na sya sa LAC papunta sa presinto dahil nabalitaan nya na napalaya ang suspect sa pagkamatay ng anak nya. Isang matigas na bagay ang tumama sa ulo nya. Hindi na nya alam ang sumunod na nangyari. At eto nga ay nagising lang syang nakatali sa isang upuan.

May tao sa harapan nya pero masyadong madilim kaya hindi nya ito mamukhaan.

"SINO KA! ANONG KAILANGAN MO??PERA BA! BIBIGYAN KITA PAKAWALAN MO AKO DITO!!"sigaw nya. Isang mapait na tawa ang pinakawalan ng lalaking kausap. At kapagdakay lumapit sa kanya.

"Pera.. Aanhin ko pera mo!"malamig na sabi ng lalaki at saka nalantad kay Daniel ang pagkatao nito.

"IKAW!!! ANONG.. "

"Nagulat ka ba? Ako nga.. Ako nga ito..!!"sagot ng lalaki na nasa likod ang mga kamay at maya maya ay nilabas nito ang isang gunting na malaki na pinanggugupit ng damo.

"Anong gagawin mo diyan??"pero imbes na sumagot ang lalaki ay binuka nya ang gunting at ginupit ang tenga ni Daniel.

"AAAHHHRRGGGHHHHHHHHHH"hindi nakuntento ang lalaki sa pagpapahirap kay Daniel dahil ng sumigaw ito ay hinila nito ang dila at ginupit. Umagos ang dugo sa bibig ni Daniel pero hindi nasiyahan ang lalaki dahil sunod namang ginupit nito ay ang ilong, nagkandaihi si Daniel dahil sa hirap na nadarama.

"Masakit ba? Masakit ba? Kulang pa yan..kasunod noon ay ang pagtusok nya ng dalawang tanim sa dalawang mata ni Daniel. Sunod nyang ginupit ang daliri sa paa nito at pinag-gupit gupit ang damit, hanggang sa mahubaran ito. Pagkadakay ginupit nito ang maselang bahagi ni Daniel. Puro dugo ang umaagos sa katawan nito. Hinang hina na si Daniel kaya naman ng kalagan ng lalaki ang tali nya ay di na nya nakuhang manlaban. Naramdaman na lang nyang hinihila sya nito kung saan. Hhuminto sila sa isang tila kwarto pero maliit ang silid, isang tao lang ang kasya, binuksan yun ng lalaki at doon ay sandamakmak na daga ang nakaabang sa duguang katawan ni Daniel.

"Dito ka bagay hayop ka!"

+

"Miss Fajardo, are you okay?"narinig ni Ysang tanong ni Atty. Moncada. Dahan dahang dinila ni Ysa ang mata.

"Nasaan ako?"pupungas pungas na tanong ni Ysa.

"Nandito ka sa bahay nila Lexin sa Tagaytay, regalo ito ni Maita sa anak. "sagot ng Doctor.

Babangon na sana si Ysa pero kumikirot paa ng sugat nya.

"Huwag mong piliting bumangon Ysa, masyado ka pang mahina, mas makakabuti sayo kung magpapahinga kang mabuti."ani ng abogado.

Napapikit si Ysa at inalala lahat ng mga nangyari sa kanya, hindi sya makapaniwalang nangyayari lahat ng ito sa kanya, nagsimula lang ito mula ng pumasok sya sa LAC.

"Hindi ka na pinadala ni Lexin sa hospital, doctor na mismo ang pinapunta nya dito, ayaw daw kasi nyang may manggulo sayo."kwento ng attorney na nakatanaw sa may bintana at nakapamulsa pa.

"Nasaan po si Lexin..?"tanong ni Ysa ng maalala na wala ang binata sa paligid.

"May aasikasuhin lang daw sya at babalik ulit. Hindi pa nga sya bumabalik mula kahapon.."sakto namang pagksabi nya noon ay bumukas ang pinto at niluwa noon si Lexin, may dala itong tray ng pagkain.

"Good Morning.. Breakfast in Bed!"nakangiting sabi ni Lexin na gwapong gwapo sa suot nitong puting tshirt at kakhi na short.

Isang tipid na ngiti lang ang binalik ni Ysa dito. Inilapag ni Lexin ang dalang pagkain. Hush brown, Hot dog, corned beef, may soup pa sa gilid, at may prutas pa, may isang basong gatas din ang kasama nito.

"Kumain ka na mabuti at kailangan mo ng lakas Ysa para gumaling ka kaagad.."wika ni Lexin habang hinihiwa hiwa nito ang pagkain."Inasikaso ko na yung kaso mo, hindi ka na nila guguluhin.."saka sinubo kay Ysa ang hiniwang pagkain.

"Sige na.. Wag ka na mahiya.. Ano ka ba.."pilit ni Lexin kaya naman sinubo ito ni Ysa.

"Bakit mo ba ginagawa sa akin to Lexin.. Alam naman nating.."

"Hindi tayo magkapatid Ysa.."

"Ano? Paanong.."hindi makapaniwalang sabi ni Ysa.

"Hindi ako tunay na anak nila Mama, pinagtapat nya sa akin sa video na ginawa nya.."ngiting sabi ni Lexin.

"Bakit sa lahat ata ng ampon ikaw ang masaya...?"tanong ni Ysa.

"Dahil isa lang ang ibig sabihin nito, hindi tayo magkapatid at pwede na tayo.."sambit ni Lexin sabay hawak sa mga kamay ni Ysa.

Hindi alam ni Ysa ang mararamdaman nya ng mga sandaling iyon, walang duda na mahal na mahal nya si Lexin pero iba na ang sitwasyon ngayon, masyado ng madaming nangyari lalong lalo na kay Lexin, sinisisi nya sa sarili ang sunod sunod na kamalasan ni Lexin, pakiramdam nya ay nahawahan nya ito ng kamalasan.

"Ysa.. Will you marry me?"naputol ang pagmumuni muni nya ng marinig ang nakakashock na tanong na iyon.

"Ano..!"

"Ysa look.. Mahal natin ang isat isa, doon naman tayo pupunta kaya bakit pa natin patatagalin.."sabi ni Lexin at saka hinarap si Ysa.

Para namang hindi naging komprtable ang abogado kaya kusa na itong umalis.

"Lalabas na muna ako.."paalam nito. Pagkalabas nito ay hinarap muli ni Lexin si Ysa.

"Mahal na Mahal kita at wala ng makakapagpahiwalay sa atin.."madamdaming wika ni Lexin.

Gulong gulo ang isip ni Ysa, hindi nya alam ang sasabihin, ayaw din nyang mawala si Lexin sa buhay nya pero alam nyang mali pa ang magsama sila.

"Lexin..masyadong madaming nangyari para ituloy pa natin ang relasyong ito.."ang nasabi na lang ni Ysa saka binawi ang kamay kay Lexin. "Nagkandamalas malas ka dahil sa akin, namatay ang mga mahal mo sa buhay dahil sa akin, ayokong dumating ang pagkakataon na ikaw naman ang mawawala sa akin dahil sa kamalasan at kababalaghang nangyayari sa buhay ko.."sabi ni Ysa.

"Wag mo sabihin yan Ysa.."pigil dito ni Lexin at saka kinuha ang kamay muli ni Ysa at hinalikan. "Ikaw ang pinakatamang nangyari sa buhay ko, ikaw ang hangin ko, tubig ko, ikaw ang dahilan ko kung bakit ako nabubuhay, at kahit kailan hindi ko inisip na malas ka sa akin dahil hindi mapapantayan ng kahit sino mang nanalo sa mga contest na yan ang kaswertahang dala mo sa akin.."sabi ni Lexin.

Napatingin dito si Ysa at parang hinaplos nito ang kanyang puso sa mga binitiwang salita. Hinawakan nya ang mga pisngi ni Lexin at ngumiti.

"Ikaw na lang ang natitirang magandang alaala ko sa LAC, at ayokong dumating ang oras na pati magandang ala ala ay wala na ako sayo dahil nawala ka na rin sa buhay ko.. Ayokong dumating ang pagkakataong iyon dahil hinding hindi ko kakayanin.."kinuha ni Lexin ang kamay ni Ysa mula sa pisngi nya at nilipat sa tapat ng puso nya.

"hinding hindi ako mawawala sayo.. Pinapangako ko, kung kinakailangang pati kamatayan labanan ko.. Gagawin ko.. Mahal na Mahal kita Maria Ysabella Fajardo, ikaw ang nagiisang Campus Queen ng buhay ko.."

"Mahal na mahal din kita, Sobra sobra kitang mahal Lexin.."bulalas ni Ysa, unti unting nilapat ni Lexin ang mga labi sa labi ni Ysa at isang matamis at maalab na halik ang kanilang pinagsaluhan.

Nang mga sandaling iyon ay ang tanging nasa isip ni Ysa ay pagpapaubaya, sa mga gantong pagkakataon nya kailangan ng isang Lexin sa buhay nya.

Masyadong naging mainit ang mga sandaling iyon sa pagitan ni Ysa at Lexin, kapwa sila nakalimot at hindi inalintana ang mga problemang kakaharapin, tuluyan ng pinagkaloob ni Ysa ang sarili sa lalaking minamahal, paulit ulit syang inangking ni Lexin at paulit ulit ding nagpaubaya si Ysa.

+

***

"YSA..!"

"TRISTAN!!"tawag niya sa binata na nasa tabing dagat, sa likod nito ang malalakas na alon. Tumakbo papalapit dito si Ysa.

"Bakit ang tagal mong nawala! Bakit hindi ka nagpaparamdam! Akala ko ba nandyan ka lang lagi para sa akin pero bakit wala ka ng mga sandaling kailangan kita!"nagtatampong wika ni Ysa.

Pero nakatitig lang sa kanya si Tristan at kapagdakay tumanaw sa malayo at kapagdakay lumakad papunta sa dagat.

"Saan ka pupuntaa, baka mapano ka diyan ! Bumalik ka dito," sinundan ito ni Ysa. "TRISTAN!"

"Ysa..kung sakaling buhay pa ako at ako ang unang nakilala mo sa LAC may pag asa kayang ako ang minahal mo at hindi si Lexin.."nagulat si Ysa sa tanong iyon ni Tristan, tinitigan nya maigi ito, wala ang nakasanayan nyang ngiti sa mga labi nito, bagkos ay seryosong Tristan ang nasa harap nya.

"Tristan Ano ba ang sinasabi mo?"

"Sana ako na lang sya.. Kung alam ko lang na mangyayari ito, sana pinaglaban ko ang buhay ko para mabigyan ako ng pagkakataong makilala ka.. Ako sana sya Ysa, ako sana ang mahal mo.."malungkot na wika ni Tristan at saka naglakad papalapit sa dagat.

"ANO! IIWAN MO NA AKO! HA TRISTAN! IIWAN MO NA AKO!!"iyak ni Ysa, nilingon naman sya ni Tristan. "Wag.. Wag mo akong iwan.. Hindi ko kaya.."

"Kung pwede lang Ysa, kung pwede lang.. Pero hanggang dito na lang ako.."pigil ang luhang sabi ni Tristan saka tinuloy ang paglalakad hanggang sa lamunin ito ng malaking alon.

"TRISTAAAAANNNNNNNNN!!"

+

Napabalikwas ng bangon si Ysa, hihingal hingal at parang may kung anong kurot sa puso nya, parang may isang parte ng puso nya ang kulang.

Napatingin si Ysa kay Lexin na tulog na tulog,naalala nya ang mainit na sandaling pinagsaluhan nila, sa kabila ng sugat sa mga hita nya, napangiti na lang sya ng makita ang lalaking minamahal pero pilit sumisiksik si Tristan sa isip nya. Nakataglid si Lexin sa kanya, yayakapin sana nya ito ng may makitang kung ano sa may batok nito. Kunot noong hinawi nya ito at nanlaki ang mata nya ng makita nya ang natatakpan ng buhok.

Isang tattoo, Isang maliit na butterfly na kulay itim. Pilit nyang inalala kung saan nya nakita ang markang yon.

***
"Marj! Marj.. Nandiyan ka ba?!"tawag ni Ysa sa bahay nila Marj pero kusa na tong bumukas. Pumasok sila at nakita nya kaagad ang Computer nila na bukas.

"Marj.. Marj.."tawag nya.

"Ysa ikaw ba yan.."narinig nyang tanOng ni Marj.

Hinanap naman ni Ysa si Marj at nakita nya to sa ilalim ng sofa na nakasiksik.

"Marj! Anong ginagawa mo dyan?"tanong ni Ysa at saka nilapitan ang kaibigan.

"Yung.. Y-yung p-papel s-sa I-ibabaw ng C-computer, k-kunin mo, Y-yung k-killer, m-meron sya N-noon"nagkakandautal sa takot na sabi ni Marj at saka lalong sumiksik sa ilalim ng sofa.

"Anong Papel? Anong killer?"takang tanong ni Ysa.

"Ysa.."tawag ni Tristan na nasa harapan ng computer. "Eto siguro yung sinasabi nya"sabi ni Tristan na hawak hawak ang papel na dinrawingan ni Marj.

Lumapit si Marj kay Tristan para tingnan ang papel, na makita ito ay nakita nya anh drawing na paru paro. Takang taka sya sa hawak na papel.

***

Napahawak si Ysa sa bibig sa ala alang iyon, naiiling at hindi makapaniwala si Ysa sa natuklasan.

"HINDI.. HINDI PWEDE.."biglang naalala ni Ysa ang kahon na binigay ni Bonker, tumingin sya sa paligid at nagbakasakaling nandoon iyon at swerte sya ng mahagip ang kahon. Iika ika nyang tinungo ang kahon. Nanginginig ang kamay na binuksan nya ito at bumulaga sa kanya ang mga larawan ng isang babae, si Arianne, kayakap ang isang lalaki,, walang iba kung hindi si Lexin, shock na shock na tiningnan pa nya ang mga nasa kahon at isa pang larawan ang nagpalaki ng mata nya. Si Lexin at Tristan magkaakbay. "Magkakilala sila"may mga sulat doon na binasa nya, mga sulat ng pagmamahal galing kay Lexin. At sa kahong iyon ay tumambad sa kanya ang isang kwintas, kaparehong kapareho ng binigay sa kanya ni Lexin. Hindi sya makapaniwala, napahawak na lang sya sa bibig at iiling iling, nahagip ng mata nya ang tape recorder, pinlay nya ito at pinakinggan.

"Ako si Arianne Liu, at eto ang unang araw ko sa LAC, isa akong scholar.. Sana maging masya ang araw na ito.."

"Unang araw pa lang may nambubwiset na sa akin, mabuti na lang pinagtanggol ako ni Lexin at ng kaibigan nyang si Tristan."

"Hay salamat at nakita din kita, akala ko mawawala ka na ng tuluyan, bwiset kasi sila April, mabuti na lang nabawi ka ni Lexin."

"Masya talaga ako dahil ibang atensyon ang binibigay sa akin ni Lexin at Tristan, maswerte ako at nakilala ko sila"

"Tagal ko ng di nakapagsabi sayo, paano naman puro na lang ako iyak, at madalas si Tristan ang nakakausap ko.."

"Ang daming kakaibang nangyayari sa School, may mga nagpaparamdam sa may cr ng girls, may namatay daw kasing teacher doon.. Katakot, magisa pa naman ako ngayon.."

"Interesado talaga akong malaman ang tungko sa teacher na namatay, kailangan kong malaman kung ano ang gusto nya at nanggugulo sya."

"Lucia Rivera, asawa ng chairman of the board ng LAC, anak ng Congressman sa isang probinsya na nagmamayari ng Hacienda Fuentes, mabuti na lamang at tinuruan ako ni Tristan maghack ng files, kung hindi, hindi ko malalaman ang tungkol sa Black Lady, buti na lang kasi lahat ng files about doon burado na"

"Nagtapat na sa akin si Lexin, and sa unang araw ng aming pagiging magkarelasyon ay binigay ko sa kanya ang pinakaingat ingatan kong pagkababae, mahal ko sya pero mahal ko din si Tristan.."

"Mula ng maging kami ni Lexin ay naging mailap na si Tristan, tapos si Charm galit na galit sa akin, hindi ba ako pwedeng maging masaya na walang nasasaktan.."

"Wala na ata akong ihaharap sa mga school after ng nangyari, napakawalang hiya nila April..mabuti na lang nadyan si Tristan at Lexin.."

"Nakakatakot, sunod sunod na patayan ang nangyayari sa school, at karamihan, mga may atraso sa akin, sana hindi ako maging suspect.."

"Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari, nahuli ni Lexin na magkayakap kami ni Tristan at ibang Lexin ang nakita ko, naging para syang ibang tao pag galit sya..(isang tunog ng katok ang maririnig)


"Sino yan?"boses ni Arianne at saka binuksan ang pinto. "O bakit nandito ka, gabi na, baka makita ka ni Miss Alumpihit, umalis ka na dito.."

"eh kung si Tristan kaya ang nandito, malamang papasukin mo sya.."tinig ni Lexin.

"Ano ka ba Lexin, umalis ka na.. Ayoko ng gulo.."

"Gulo! Ikaw tong nagumpisa ng gulo, tinuhog mo kaming magkaibigan, anong klaseng babae ka!"

"Magkaibigan lang kami ni Tristan! Malisyoso ka lang talaga!"

"Sinungaling!!"

"Alam mo namang yung babae sa drawing ang mahal ni Tristan diba! Ano pa ba ang problema mo!"

"Sabihin mo sa akin Arianne, Mahal mo ba si Tristan! Mahal mo ba sya?!"

"OO! MASYA KA NA! MAHAL KO DIN SYA, HINDI KO SINASADYANG SABAY KAYONG MAHALIN! PERO ALAM KONG HINDI NYO AKO MAHAL KUNG HINDI YUNG BABAE SA DRAWING NA HINDI NAMAN TOTOO! PERO ANO, PINILIT NYO PA RIN SYANG HANAPIN!"

"alam mong minahal kita Arianne, kaya ng nagawa kong patayin lahat ng nanakit sayo!!"

"IKAW.. IKAW ANG PUMATAY SA KANILA!"

"Ginawa ko yun dahil sinasaktan ka nila!"

"Peor hindi mo dapat ginawa yon!"

"Mahal kita kaya ko ginawa yon, at pag nasasaktan ka, nasasaktan din ako at pag nasasaktan ako, pumapatay ako.. Alam mo bang nasasaktan mo ako ngayon.."

"Anong ibig mong sabihin? Ano yan.. Lexin.. Hindi magandang biro yan, ibaba mo yang kutsilyo na yan! Lexin waag.. Waaag! Aarggggghhh!"

Puro kalabog na lang ang narinig ni Ysa sa tape recorder.

Nanginginig ang buo nyang katawan, pilit nyang inalala lahat lahat, namatay sila Yuan, sila Bea, si Alberto, si Corine, lahat iyon ay pawang mga nanakit sa kanya, hindi kaya, napalingon sya kay Lexin na natutulog pa rin hanggang ngayon.

Biglang nagring ang cellphone ni Lexin, agad nyang kinuha yon, ang ate nya ang tumatawag.

"Hello Lexin! Nasaan ang kapatid ko! Bakit ayaw mong sagutin ang mga text at tawag ko!!"

"Ate Flor.. "sagot ni Ysa.

"Ysa! Ysa.. Carlo si Ysa..!"narinig nyang sabi ng ate nya, maya maya ay hindi na si Flor ang kausap kung hindi si Carlo.

"Ysa nasaan ka?"

"Nandito sa Tagaytay, sa bahay nila Lexin dito.."

"Mabuti na lamang pala at tama ang pinuntahan namin, nagbakasakali lang kami pero sa awa ng diyos, diyan kami dadalin ng mga paa namin, malapit na kami dyan Ysa, pero ang gusto ko ay umalis ka na diyan habang may panahon pa.. Ysa, delikado si Lexin, sya ang killer, sya ang pumapatay, sila ng nanay nya, nag kaluluwa ng nanay nya..ng tunay nyang ina.."mabilis na kwento ni Carlo.

"Si Lucia ay kapatid ng kinilalang ina ni Lexin na si Maita, isang kahihiyan ang pagbubuntis ni Lucia noon dahil kasal na si Crisanto kaya naman ng ipanganak ito ay pinalabas nilang patay na ang bata at binigay na lang kay Maita, si Lucia naman ay hindi makapaniwala, labis labis ang hinagpis nya, ang anak nya na lamang ang pinanghahawakan para bumalik si Crisanto sa buhay nya kaya umampon siya, si Corine at pinalabas nyang yun ang anak nya kay Crisanto, pero hindi kinilala ni Crisanto ang bata kaya naman napilitan na lang syang magpakasal kay Daniel, Ysa kailangan mong umalis diyan, delikado si Lexin, kagabi ay pinatay nya si Daniel"

"SINO YAN!"si Lexin.

Nanginginig na napalingon si Ysa ng marinig ang boses ni Lexin na gising na pala.

"SABI KO SINO YANG KAUSAP MO!"tanong ni Lexin na parang nanguusig. Pinatay ni Ysa ang cellphone at matapang na hinarap si Lexin.

"IKAW BA ANG PUMATAY KAY TRISTAN?!"malakas ang loob na tanong nya.

"ANONG.."

"Wag ka ng magmaang maangan Lexin! Alam ko na! Ikaw ang killer, ikaw!"nanginginig man sa takot ay pinilit ni Ysang magpakatatag.

"YSA.. LET ME EXPLAIN, KAYA KO LANG NAMAN NAGAWA YON DAHIL SINASAKTAN KA NILA.."si Lexin na akmang lalapit sa kanya.

"HUWAG KANG LALAPIT! BAKIT PATI MGA KAIBIGAN KO AT ANG PAPA KO PATI SI ATE ALEXA DINAMAY NG INA MO!!"takot na takot na si Ysa pero hindi nya pinahalata.

"HINDI KO ALAM ANG SINASABI MO, YSA.. DIKO PINATAY SILA AILEEN.. May sakit ako.. Pag may nanakit sa akin at sa taong mahal ko hindi ko mapigilang patayin sila.. Pinilit kong baguhin yun mula ng makilala kita, kaya nacocontrol ko na ang sarili ko pero yung ginawa nila Yuan, hindi ko mapapalampas yon!"pagpapaliwanag ni Lexin.


"At si Tristan! Anong kasalanan nya sayo!"tanong ni Ysa.

"Paano mo sya.."

"Sa maniwala ka man o sa hindi ay naging kaibigan ko sya, at wala akong kaalam alam na matagal na pala siyang patay.."kwento ni Ysa.

"YSA.. Hindi ko sya pinatay.. Hindi ko pinatay si Tristan.. Kusa syang tumalon sa rooftop.. Hindi ko sya napigil.. "si Lexin.

"SINUNGALING! AKALA MO BA MANINIWALA PA AKO SAYO! MAMAMATAY TAO KA!!"matapang na sabi ni Ysa.

Napayuko si Lexin at maya maya ay isang nakakademonyong tawa ang narinig nya mula dito.

"Hahahaahahaha! OO PINATAY KO SILA! PINATAY KO SILANG LAHAT! DAHIL MGA HAYOP SILA! AT SI TRISTAN, OO TINULAK KO SYA! PERO SYA ANG MAY GUSTO NON DAHIL TRAYDOR SYA! "ibang ibang Lexin ang nakikita ni Ysa sa harap nya.

"PATI SI ARIANNE PINATAY MO..ANONG KLASE KA!!"sigaw ni Ysa na umaatras papunta sa flower vase na malapit.

"ayaw mo na ba sa akin Ysa? Hindi mo na ako mahal? pinatay ko sila dahil sinasaktan nila ako.. At sinasaktan ka nila.."si Lexin na lumalapit na kay Ysa. Kukunin na sana nya ang vase pero biglang lumakas ang hangin at nagliparan ang mga gamit.

"SINO KA! GAGO KA ! SINO KA!"si Lexin iyon. Yun ang naging pagkakataon ni Ysa, iika ika nyang tinakbo ang pintuan pero nakita nyang may mga lumalabas na dugo doon sa mga gilid.

"AAAAAAHHHHHHHHHHHHHHH"

"Saan ka pupunta?"hablot ni Lexin sa leeg ni Ysa. "IIWAN MO DIN AKO? PAPATAYIN MO DIN AKO!!"saka ito hinigpitan sa leeg.

"EERRKK BITI-ERRK WAN MO AKERRK"hirap na hirap na sabi ni Ysa.

"HINDI KITA BIBITAWAN DAHIL MAHAL KITA.. AKIN KA! AKIN KA!"nanlilisik ang matang sabi ni Lexin, saka hinila si Ysa sa may bintana at tinapat sa may bintana at binitwan ang leeg.

"AYAW MO NA BA SA AKIN..HA YSA?"sabi ni Lexin at saka hinimas himas ang pisngi nito.

Isang dura ang sinagot dito ni Ysa at dahil doon ay malakas na tinulak ni Lexin si Ysa sa may bintana dahilan para mabasag ito at mahulog si Ysa kasabay noon ay ang sunod sunod na pUtok ng baril.

+

"YSA.. YSA.. "napadilat si Ysa, dahan dahan, pakiramdam nya ay ang bigat ng katawan nya. Nakita nya nakatingin sa kanya.

"Anak gising ka na sa wakas.."nakangiting sabi ni Lina.

"Ma, anong nangyari?"tanong ni Ysa.

"huli na ng dumating sila Carlo, naihulog ka na ni Lexin sa bintana saktong pagdating ng mga pulis, sunod sunod na baril ang ginawa nila kay Lexin.."kwento ng ina. "Mabuti na lang at kahit mataas ang binagsakan mo ay gas gas lang ang nakuha mo, lakas mo talaga sa guardian angel mo anak.."biro ng ina, napangiti din si Ysa kahit hirap na hirap. Alam nya kasing si Tristan ang tinutukoy nito.

Ilang araw ding naconfine si Ysa sa hosptal, pagkatapos bumuti ay pinayagan na syang umuwi, habang naghihintay na makabayad ang ina ay nakaupo ito sa may waiting area ng may isang batang babae ang lumapit sa kanya na may dalang puting rosas.

"Kanino ito galing..?"usisa nya sa bata.

"Sa Guardian Angel nyo po, hihihi.."sagot ng binata at saka nagmamadaling tumakbo. Hindi na nya ito nahabol kaya hinayaan na lang nya ang bata.

"YSA SINONG KAUSAP MO?"nagulat si Ysa sa may ari ng tinig, si Carlo.

"YUNG BATA.. "

"Sinong bata?"kunot ang noong sabi ni Carlo.

"Yung nagbigay sa akin ng flower.. Ano pa ba?"sagot ni Ysa.

"Wala namang bata eh.."titinging tinging sabi ni Carlo.

"Meron yan dimo lang nakita, hayaan mo na nga, ano bang kailangan mo?"si Ysa, lumapit sa kanya si Carlo at may inabot.

"Ano to?"tanong ni Ysa sabay kuha ng maliit na sisidlan na kulay itim.

"Yan yung pinakuha mo sa akin non sa bahay nila Alexa diba?"sagot ni Carlo at saka tumayo at nagpaalam ulit. "Maiwan na kita at may aasikauhin pa ako."

"SIGE.."sagot ni Ysa at saka binuksan ang sisidlan at tiningnan ang bag, isang batong puti ang nakita nya at isang nakatikop na sulat. Binasa nya ito.

Batong magbabago sa mga kaganapan, hilingin mo lang at ikaw ay pagbibigyan, siguraduhing natapos ang dapat tapusin upang kapahamakan hindi ka habulin, kung hindi babalik ang dapat bumalik, mauulit ang dapat maulit.. Iyo itong halikan ng tatlong beses at ibulong ang iyong nais.

"Totoo kaya ito?"diskumpyadong wika ni Ys at saka hinalikan ng tatlong beses ang bato at bumulong.

"Mabuhay sana ang mga napatay at mabago ang kapalaran ko, si Tristan sana ay nasa bagong simula ko.."parang dumilim ang paligid at nawalan siya ng malay.


* EPILOGUE *

"Mommy.. Mommy.. Gising na.. Malelate na tayo nila Daddy.."tawag ng bata kay Ysa.

Pupungas pungas syang bumangon at napabalikwas ng makita ang bata. Tatanong na sana nya kung sino ang bata pero biglang may pumasok sa pintuan, napalaki ang mata nya ng makita kung sino ito.

"TRISTAN!"

"OO AKO NGA.. ANO KA BA PARA KANG NAKAKITA NG MULTO..?"takang tanong nito, napangiti si Ysa at kinausap ang sarili, eh diba nga multo naman talaga sya.

"LEXIN, lets go na, hayaan mo na si Mommy magayos para makapunta na tayo kila Lola.."aya ni Tristan sa bata, sumama naman ang bata na nasa limang taong gulang na lalaki.

"LEXIN.. MOMMY ? DADDY ? ANONG NANGYAYARI?"takang takang tanong ni Ysa saka nya naalala ang bato na galing kay Alexa. Napangiti sya at napapikit, "salamat po Lord.."matipid na sabi nya.

+

"YSA! ANO KA BA ANG TAGAL NYO NAMAN, KANINA PA KAMI DITO..!"si Marj, kabababa pa lang nila ng kotse ay sinalubong agad sila ni Marj na buhay na buhay, masayang masya syang niyakap ito.

"Marj, buhay ka! Miss na miss kita.."maluha luhang sabi nya.

"Ay hindi, ysa patay ako, patay ako.."biro ni Marj, maya maya naman ay si Aileen naman ang nakita nya na buhay na buhay. Tuwang tuwa sya at hindi makapaniwala sa mga nakikita, maging ang amang si Javier ay buhay, niyakap nya ito at takang taka naman sa inasal nya dahil naiiyak pa sya.

Mas nadagdagan ang tuwa nya ng makita nya ang ate Flor nya, 1st birthday ng anak nito ang okasyon, at ang napangasawa nya ay walang iba kung hindi si Carlo.

Galak na galak si Ysa sa nararamdaman, lumapit sya kay Tristan at humilig sa balikat nito.

"Ngayon ko lang narealize Tristan, kung gaano kasaya na nandito ka sa tabi ko.. "pahayag ni Ysa.

Naguguluhan man ay tumingin sI Tristan kay Ysa at hinalikan ito sa noo. "Alam mo namang mahal na mahal kita kaya di ako pwedeng mawala sa tabi mo."

"MAHAL DIN PALA KITA TRISTAN.."wala sa loob na nasabi ni Ysa.

Pagkatapos nilang magusap ni Tristan ay natingin sya sa harap ng bahay nila, doon nya nakita ang bahay nila Alexa, sa isip nya, marahil ay buhay din ito at kailangan nyang magpasalamat dito.

Pumunta sya dito at hindi na kumatok pa, dire diretso ito sa loob at doon ay hindi nga sya nagkamali dahil buhay si Alexa. Nakaupo ito sa loob ng nakapabilog na kandila sa kanya.

"Nakabalik ka na pala Ysa.. Natalo mo na sila.."makahulugang sabi nito.

"Anong ibig mo sabihin?"usisa ni Ysa na nagulat sa sinabi nito, para kasing alam nito ang nangyayari.

"Nagamit mo ang bato, malamang ay natalo mo na ang babaeng nakaitim.."wika ni Alexa.

"Alam mo pa rin.."

"Alam ko ang lahat.."

"Matapos ang pagkamatay ni Lexin ay pinabless muli ang puntod ni Lucia, at di na sya muling nanggulo pa, marahil ay tahimik na sila kung nasaan sila.."sagot naman ni Alexa.

"Nasunog mo ba ang labi nya?"tanong ni Alexa.

"Hindi Bakit?"kitang kita ni YSA ang takot na gumuhit sa mukha ni Alexa.

"Ginamit mo ang bato na hindi natatapos ang pagsugpo sa babaeng nakaitim.. Ysa! "mataas ang boses na sabi ni Alexa.

"Bakit? Ano bang problema?"takang tanong Ni Ysa na nagpapanic na rin.

"BABALIK SILA YSA! BABALIK AT BABALIKAN KA NILA! MAUULIT ANG MGA DAPAT MAULIT! AT SA PAGKAKATAONG ITO AY WALA KA NG KAWALA!"pagkasabi noon ay isang malakas na hangin ang umihip kasabay ng nakakikilabot na tawa ng babae. Nagpatay sindi ang ilaw at kitang kita nya kung panong lumitaw ang babaeng nakaitim sa harapan ni Alexa at sinakal ito hanggang sa mamatay.

Mabilis na tumakbo si Ysa palabas pero isang pamilyar na lalaki ang nakaharang sa may pinto at may dalang malaking palakol.

"LEXINNN..."si Ysa..

"KAMUSTA MAHAL KO.."wika ni Lexin.

*THE END*

29

CAMPUS QUEEN (FINALE-1)


****
"Mommy, Mommy, look oh, ang cute cute ng doll na binili sa akin ni Daddy!"sigaw ng batang si Corine na noon ay anim na taong gulang pa lang. Kasalukuyang nagbabasa ng magazine si Lucia sa sofa noon ng biglang kumandong sa kanya si Corine dahilan para matapon ang Juice na nasa lamesita.

"Ano ka bang bata ka, napakakulit mo, tingnan mo ang ginawa mo"bulyaw ni Lucia kay Corine saka napatayo at tinulak ang bayang si Corine.

"Yaya! Linisin mo nga to, at utang na loob, ilayo mo sa akin tong batang to!"ang tinutukoy ay ang sumisibing si Corine dahil sa pagsigaw ng ina.

"Mommy, Im sorry, I just want to sit on your lap lang naman eh.."paliwanag nito habang umiiyak. Pero imbes na maawa ay piniga ni Lucia ang dalawang pisngi ni Corine.

"AND WHO THE HELL TOLD YOU THAT I WANT TO YOU TO SIT ON MY LAP?"gigil na gigil na sabi nito at saka ito patulak na binitawan. "YAYA! AYUSIN MO ANG BASO DITO! AT YUNG ALAGA MO AYUSIN MO! BWISET!"

Naiwang iiyak iyak si Corine dahil sa ginawa ng anak.

****

"I cant understand, bakit kailangan pa nating isama si Corine sa party na yan, gabing gabi na, dapat sa bata tulog na.."ani Daniel na nagbibihis at naghahanda sa pupuntahang party.

"Bakit? Masama ba na ipagmalaki ko ang anak ko?"wika ni Lucia habang naglalagay ng hikaw.

"Come on Lucia, at kailan ka pa naging proud kay Corine?"sarkastikong sabi ni Daniel.

"Pwede ba Daniel, wag mong kukwestyunin ang pagiging ina ko kay Corine.. "galit na sagot ni Lucia.

"Alam ko naman na sa tuwing wala ako dito ay minamaltrato mo si Corine."sagot ni Daniel.

"OF COURSE NOT! AT SINO ANG NAGSABI SA YO NYAN? ANG MGA KATULONG?"napatayong sabi ni Lucia.

"Hindi na nila kailangang isumbong dahil nakikita ko ang mga pasa ni Corine!"

"BAKIT HINDI MO TANUNGIN MISMO SI CORINE KUNG ANO ANG TOTOO! My god Daniel, of all people, sayo ko pa maririnig ang mga acusations na yan.."kunwang naiiyak na sabi ni Lucia. "Ako pa ba Daniel, ako pa ang magmamaltrato sa anak ko.. Sa kaisa isa kong anak.."

Para namang naguilty si Daniel sa nakitang reaksyon ng asawa, nilapitan nya ito at sinuyo suyo.

"Im sorry Sweetheart, I didnt mean to hurt you.."niyakap nito si Lucia at nilambing lambing.

"Ikaw ang mas unang dapat nakakaalam how much I love Corine,"dagdag pang litanya ni Lucia at yumakap din sa asawa pero pagkayakap na pagkayakap kay Daniel ay isang matalim na ngisi ang pinakawalan nito na lingid sa asawa.

"Im sorry, im really really Sorry, I should'nt have listen to those maid, Im sorry.."Mas hinigpitan pa ni Daniel ang yakap sa asawa.

"I knew it, those maids want to destroy me.. Siguro dahil mas gusto nila yung yumao mong asawa, ano nga naman ang laban ko sa kanila, mas matagal mo na silang nakilala, samantalang ako ay kakapasok lang sa buhay mo, sino nga naman ang paniniwalaan mo.."humihikbi kunong wika ni Lucia.

"Ofcourse not, ikaw ang asawa ko.. Ikaw ang dapat kong paniwalaan.. Dont worry, bukas na bukas pagsasabihan ko sila.."paniniguro ni Daniel sa asawang si Lucia.

"Para ano? Para mabigyan mo na naman sila ng pagkakataon na siraan ako? Wag na Daniel, nakapagdecide na ako na aalis na lang kami ni Corine dito, doon na lang kami kila Papa makikituloy or kila Maita.."wika ni Lucia at saka bumitiw sa pagkakayakap sa asawa at humarap muli sa salamin para magayos.

"Anong.. Ano ka ba Lucia, wag nating palakihin tong isyu na to.. Kung yung mga maid ang problema mo, im willing to fire them all"sabi ni Daniel at saka lumapit sa likuran ni Lucia at niyakap ito mula dito. "Sweetheart, dont do this to me.. Please"pakiusap pa nito.

Pigil na pigil ang ngisi ni Lucia sa ginagawang panlilinlang ng mga sandaling iyon. Hinarap nito ang asawa at umarteng inosente.

"Pero those maids need their job.."

"But i need you more.."putol nito sa sasabihin pa nito at saka hinalikan ang asawa. Sa kalagitnaan ng mainit na halik na kanilang pinagsaluhan ay bakas sa mga mata ni Lucia ang kagalakan na wari ba ay nagtagumpay na naman ang kanyang gusto.

****

"So kaya mo pala gustong magpunta doon ay dahil nandoon si Crisanto..!"sita ni Daniel sa asawa ng nasa kotse nila, matapos makita ang eksenang magkausap ang dalawa ay agad itong nagayang umuwi.

"Pwede ba Daniel, may asawa na yung tao.. Bakit kailangan mo pa syang pagselosan?"sagot ni Lucia.

"Because I can see in your eyes that you sill love him.. At hindi maaalis sa isip ko na that Crisanto is Corine's real father.."

"YOU SHUT UP!"putol ni Lucia sa sasabihin pa nito at saka nilingon ang natutulog na si Corine. "Talaga bang gusto mo pangalandakan kay Corine na hindi mo sya anak?"

Napatingin si Crisanto sa bayang si Corine na mahimbing natutulog ng oras na iyon.

"Mula ng pinakasalan kita, kahit pa alam kong may anak ka sa ibang lalaki, tinanggap ko yun, dahil mahal kita.. Pero sana naman wag mong sayangin ang pagmamahal ko.."madamdaming pahayag ni Daniel.

Napatingin dito si Lucia at wariy may naramdamang pagkaawa sa asawa.

"Kung tutuusin pwedeng pwede kita iwan Daniel, kung yaman at yaman lang din ay meron kami nyan, pero mas pinili kong magstay dahil alam kong mahal mo ako, kamo ng anak ko..kalimutan na natin to, kung gusto mo matahimik, sa states na lang tayo tumira.. "wika ni Lucia at yumakap sa asawa.

****

"Hi there Lexin.. Hows my favorite nephew?"magiliw na bati ni Lucia sa batang si Lexin.

"How come Im your favorite nephew, im your only nephew lang naman po Tita.."sagot ni Lexin.

"You're so cute.. Kahit pa madami akong nephew, you will always be my favorite.. "

"LEXIN!"putol ng parating na si Maita. "Anong ginagawa mo diyan? go to your room!"nanggagalaiting sabi ni Maita sa batang si Lexin.

"BUt Tita Lucia ang I are talking pa.."

"I SAID GO TO YOUR ROOM!"dali dali namang pumunta si Lexin sa kwarto ng marinig na nagagalit na si Maita.

"Ano ka ba naman Maita I was just.."

"Anong ginagawa mo dito Ate?"putol na sabi ni Maita sa sasabihin pa ni Lucia.

"Binibisita ka Ano pa ba, masyado ka naman highblood.."pagpapaliwanag ng takang takang si Lucia sa inakto ng nakababata at kaisa isang kapatid na si Maita.

Si Maita naman ay parang natuhan sa ginawi at napapapikit at pagkadilat ay isang pilit na ngiti ang pinakawalan. "Pasensya ka na ate at ganon ang reaksyon ko, may sakit kasi si Lexin kaya nagalit ako nung makita ko sya sa labas."pagsisinungaling nito.

"Akala ko naman ayaw mong pakausap sa akin si Lexin, anyway, gusto ko lang sabihin sayo na pupunta na kami ng America nila Daniel at ni Corine."kwento nito sa kapatid saka sumilip sa may pool area kung saan naglalaro si Corine.

"Oh Really, thats great, I mean.. Atleast malayo na kayo sa gulo diba.."pilit tinatago ni Maita ang labis labis na katuwaan sa pahayag na iton ni Lucia.

"Yeah.. nagpapaalam lang ako sayo kasi baka dun na kami tumira.. Saka kay Lexin na rin dahil diko na makikita si Pogi.. "ngiting sabi nito at saka niyakap ang kapatid at saka binulungan. "Malalaman ko din ang katotohanan Maita, at pag nalaman ko yun, hindi ko alam kung anong pwede kong magawa sa inyong lahat.."nakapangingilabot na banta nito at saka kumalas sa pagkakayakap sa kapatid at kinuha ang bag at ngumiti ng nakakaloko. "Maaring nasa America ako, but I have lots of eyes and ears na maiiwan dito my dear sister.."wika nito at saka umalis.

Naiwang tulala at parang takot na takot si Maita sa sinabing iyon ni Lucia.

*****

"Mommy, hindi ko na ba makikita si Lexin?"tanong ng batang si Corine kay Lucia, pauwi na sila galing sa bahay nila Maita.

"Makikita ko pa din sila, once na malinaw na ang lahat, siguradong babalikan ko silang lahat.."seryosong sabi ni Lucia.

****

"Where have you been?"tanong ni Lucia noon sa kararating lang na si Corine, 1 am na ng dumating ito.

"Oh, its you, Mom.."lasing na lasing na ang 15 years old na si Corine that time. "I just had fun with my friends, we went to this bar and drinked some beer.."

"Look at yourself, you look like a slut.."prangkang sabi ni Lucia.

"And so? Why? concern ka my dear mom? Ill be suprise if you are, dahil kahit kailan naman wala kang pakialam sa akin, wala kang pakialam sa nararamdaman ko, So why are you acting as if your a concern mother.. Stop acting Mom, Dad is not around so you dont have to.."sarkastikong sabi ni Corine na lasing na lasing.

"At sino naman ang may sabi sayong concern ako sayo, na may pakialam ako sa nararamdaman mo,"prangkang sabi ni Lucia na kinabigla ni Corine. "Wala akong pakialam kung mapariwara ka, kung magiging kaladkaring babae ka,wala akong pakialam kung masira ang buhay mo, pero hanggat nandito ka sa pamamahay ko, you will follow my rules, pero kung kaya mo na magisa, pwedeng pwede ka ng umalis sa pamamahay ko, the hell I care kung mamatay ka man sa gutom..!"pahayag ni Lucia.

"Napakawalang kwenta mo talagang ina, kung pamimiliin lang ako ng ina, i wont choose you, dahil napakawalang kwenta mo.."matapang na sagot ni Corine.

"me either, but iba nga lang ang sitwasyon dahil pagsisisi ang nararamdaman ko ngayon, pagsisisi kung bakit ikaw pa ang pinili kong maging anak ko..!"ani Lucia.

"What do you mean?"gulat na tanong ni Corine.

"Ahm.. Nothing.. "patay malisyang sabi ni Lucia at saka tinalikuran si Corine.

"Your Lying! Tell me.. Anong ibig mong sabihin.. !"emosyonal na sabi ni Lexin at saka hinila sa may balikat si Lucia pero isang sampal ang sinalubong dito nito kay Corine.

"I said Nothing..!"

****

"Home sweet home.. I Miss this house..!"ani Lucia habang pinagmamasdan ang buong kabahayan.

"As I promise, walang pinagabago.."ani Daniel sa asawa at saka ito inakbayan.

Nakasunod naman ang nakasimangot na si Corine dala dala ang backpack nya.

"Dapat nagpaiwan na lang ako sa America, ayoko dito.."singhal nya.

"Hija.. We dont belong in that country, isa pa nandito ang kabuhayan natin.. Ayaw mo ba noon lagi na tayo magkakasama.."mabait na sabi ni Daniel sa anak.

"Ang sabihin nyo Dad, pinagbigyan nyo lang si Mommy.."pagtataray pa nito.

"And so What? Ano naman ang masama kung pagbigyan ako ng daddy mo na asawa ko?"napatinging sabi ni Lucia. "Corine my Dear, it seems like, may tampo ka mga nangyari?"

"Whatever.. Where is my room?"

"Corine, dont talk to your Mom like that.. Its very disrespectful.."saway ni Daniel Kay Corine.

"Dont Worry sweetheart, Im so used with it.. Manang Biday, pakisamahan nyo nga si Prinsesa Corine sa kanyang kwarto.."utos nito sa nandoon na palang katulong.

"Ay Mam Lucia, mabuti po at nakauwi na kayo.."bati ng isang may edad ng babae.

"Salamat Manang, mabuti naman po at pumayag kayong manilbihan pa rin sa akin.."nakangiting sabi ni Lucia.

"Abay syempre naman.. Alam mo namang batang musmos ka pa laang eh ako ng nagaaruga sayo.. Kung di sanay nabuhay laang ang iyong"

"Mang Biday! Mamaya na po tayo magkwentuhan, pakisamahan na po si Corine sa kwarto nya.."putol ni Lucia sa ano mang sasabihin pa ng matanda, agad namang tumalima ang matanda.

"So Honey.. anong plano mo?"malambing na tanong ni Daniel sa asawa pagkaalis ng katulong at ni Corine.

"Hmmm.. Like I said, gusto kong pagpatuloy ang propesyon ko.. Ang pagtuturo.. "sagot naman ni Lucia.

Niyakap ni Daniel ang asawa"And I can help you with that.. Isa ako sa Major share holder sa isang sikat na school dito sa atin.. Ang LAC.."

****

AAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH

Sigaw ng isang estudyanteng babae ng makitang nakabulagta at duguan ang kanilang guro sa loob ng mismong restroom nila.

"Bakit?"tanong ng isang humahangos na gurad na hindi pa nakikita ang mga pangyayari.

"Si Mrs. Rivera.."gulat at takot na turo nito sa bangkay na nakita, sinilip ito ng guard at muntik na itong maduwal sa nakita, bukod kasi sa duguan ito at wala ng buhay ay tanggal pa ang dalawang mata nito.

****

"Mam Corine, nandito na po tayo.."gising ng driver kay Corine na naidlip pala habang nasa byahe papuntang LAC.

Pupungas punga na bumangon si Corine at sumilip sa bintana, kapagdakay tiningnan ang oras sa kanyang relo. Quarter to 10 na, maya maya lang ay maghaharap na sila ni Ysa. Hindi nya alam kung anong kailangan ni Ysa pero kahit ano pa man ang mangyari ay handa sya, sinilip nya ang kanuang bag kung saan nakatago ang baril na ninanakaw pa nya sa drawer ng Ama.

"Mang Dencio.. Salamat po, iwan nyo na po ako dito.."Paalam ni Corine.

"Hindi na ba kita hihintayin Hija?

Ngumiti lang si Corine at bumaba na ng sasakyan, pero bago nito isara ang pintuan ng sasakyan ay lumingon ito sa driver at nagwika.

"Mang Dencio, Kayo na po ang bahala kay Daddy.."aniya saka sinara ang pintuan.

+

TOK TOK TOK..
TOK TOK TOK..

Sunod Sunod na katok ang gumising kay Flor na nakatulog na sa sofa dahil sa pagbabakasakaling uuwi ang kapatid. Nakakunot na tiningnan nya ang orasan.

"Magaalas diyes na, sino kaya ito?"sabi nito at saka tinungo ang pintuan. "Sino yan?"tanong nya.

"Inspector Bonker Moral po..!"

Kunot noong binuksan ni Flor ang pintuan. "Inspector? Ano pong ginagawa nyo dito sir? Ng gantong oras?"

"Pasensya na sa istorbo Mam, gusto lang po sana naming makausap si Ysabella Fajardo.."magalang na wika ni Bonker.

"Anong kailangan nyo sa kapatid ko?"tanong ni Flor.

"Gusto lang namin sana syang makausap, may importanteng sasabihin lang ako.."magalang na wika ni Bonker.

"Wala po sya dito.. Matagal na syang hindi ummuuwi, tungkol po ba saan yun sir?"usisa ni Flor.

"May mga bagay po kasi akong kailangang itanong sa kanya.."magalang na wika ni Bonker.

"Katulad ng?"

"Pasensya na perp kay Ysa ko dapat idiscuss ang mga bagay bagay tungkol dito.."dagdag pa ni Bonker.

"Ganon po ba? Sa totoo lang po sir, wala talaga akong ideya kung nasan sya, ang huling kita pa namin eh nung naghakot siya ng ilang gamit."kwento ni Flor.

"Ganon ba.. Saan ko kaya sya pwedeng makita.."isang malungkot na mata na lang ni Flor naging sagot sa katanungan ni Bonker.

Totoo ang sinasabi ni Flor, nung araw na mamatay si Maita Apostol, ang ina ni Lexin. Tandang tanda nya pa ng humahangos at umiiyak na umuwi ito.

****

Isang malakas na katok din ang gumulat kay Flor, Lina at Lewis, agad naman itong binuksan ni Lewis at sumambulat ang takot na takot na si Ysa.

"ATE YSA!!"tawag ni Lewis.

"Si Ysa nandito si Ysa,"gulat namang sabi ni Lina, pero si Ysa ay dire diretso sa kanyang kwarto at nagimpake. Maya maya ay pumasok na ang ina at mga kapatid.

"Bakit nagiimpake ka? Saan ka pupunta? Talaga bang hindi mo na ako mapapatawad at aalis ka.."emosyonal na sabi ni Lina habang pinipigil ang nagiimpakeng si Ysa.

Pero hindi kumikibo si Ysa, bagkus ay pinagpatuloy nya ang pagiimpake, ilang ulit pinilit ni Linang tanggalin ang mga ineempake nyang gamit. Pero sadyang mapilit si Ysa kaya ng huli ay igo si Lina sa ginagawa.

"ANAK.. KUNG KINAKAILANGAN KONG MAMATAY MAPATAWAD LANG AKO, GAGAWIN KO.."desperadong sabi ni Lina. Si Flor ay nakamasid lang samantalang si Lewis ay umiiyak. Pigil ang luhang kinuha ni Ysa ang bag at tinalikuran ang ina pero pinigil ito ni Lina sa braso. "Anak, please.. Para lang kay Papa mo.."Napatigil si Ysa at unti unting pumatak ang luha.

"Hayaan na natin si Ysa Ma.."napatigil si Ysa sa kanyang ate,"Kung talagang iiwan tayo ni Ysa dahil hindi nya pwedeng makatuluyan si Lexin, hayaan mo na sya,atleast ngayon alam na natin na mas importante ang lalaking iyon kaysa sa atin.."parang may kung anong humaharang sa lalamunan ni Flor ng mga sandaling iyon. Imbes na sumagot si Ysa ay agad agad tong dumiretso sa labas..

Abot abot ang palahaw ni Lina ng mha sandalimg iyon.

****

"Miss.. Miss.."para namang ginising sa pagkakahimbing si Flor ng mga oras na yun, kaharap pa rin mua amg dalawang pulis na naghahanap sa kapatid.

"Ano po yun?"tanong nya.

"Ang sabi po namin, kung may alam kayong maaring puntahan ni Ysa."tanong ni Bonker.

"Sa totoo lang, wala at wala akomg pakilam kung nasan man sya, kaya mabuti pa po ay umalis na kayo at sa iba magtanong, bala nandoon sya kila Lexin"matabang na wika ni Flor. "Magmula ng talikuran nya kami nila Mama ay wala na akong kapatid.."pagkawika noon ni Flor ay sinara na nito ang pintuan.

Naiwang nakanganga ang dalawang pulis at kapagdakay umalis ng iiling iling.

+

"Mabuti naman at dumating ka.."bungad ni Ysa kay Corine pagkapasok na pagkapasok nito sa classroom kung saan napagusapan nilang magkikita.

"Sa totoo lang, wala naman akong balak, pero maigi na to para matapos na ang dapat matapos.."mataray na sabi ni Corine

"Tama! dapat matapos na to.. Kaya ngayon pa lang ay sabihin mo king bakit kayo pumapatay mag-ina!!"galit na galit na sabi ni Ysa.

"Anong pinagsasasabi mo Ysabella Fajardo! Sa pagkakatanda ko, ikaw ang pumapatay.. Pinatay mo sila Yuan dahil sa kahihiyang dinulot nila sayo, kay Bea dahil sa mga panggapi nya, si Gov dahil hindi na kayo pwede magkatuluyan ni Lexin dahil sa kanya!"sagot ni Corine.

"KASINUNGALINGAN! WAG MONG IBAHIN ANG KWENTO.. ALAM KO NA ALAM MO KUNG ANONG TINUTUKOY KO! KUNG MERON MANG MAMAMATAY TAO DITO, IKAW YON! KAYO NG DEMONYO MONG INA!"sigaw ni Ysa.

"Oh come on, magiibento ka na lang rin, mali mali pa..Im sorry my dear.. Panong kami ng ina ko ang papatay eh matagal na syang patay!"sabi ni Corine at saka dahan dahang pinasok ang kamay sa bag kung saan nakatago ang dalang baril.

"OO! PATAY NA PERO NAGAGAWA PA RIN NYA KAMING GULUHIN! Bakit pinatay nya ang Mga kaibigan ko! Ang Papa ko pati si Ate Alexa maging ang Mama ni Lexin.. Anong kasalanan ko sa kanya at lahat ng malalapit sa akin ay pinapatay nya! bakit!"susugod na sana si Ysa kay Corine pero agad binunot ni Corine ang baril na nakatago at tinutok kay Ysa.

"Not so Fast you bitchy monster..!"

Napatigil si Ysa sa pagsugod pero imbes na matakot ay lalo itong nagalit.

"Ano! Papatayin mo rin ako Corine! Papatayin mo rin ako katulad ng ginawa mo kila Yuan! Nasaan na ang magaling mong ina! Bakit hindi sya nagpaparamdam.."sigaw ni Ysa.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo,"nginig na nginig na sabi ni Corine pero isa lang ang masisiguro ko, may mamatay ngayon at hindi ako yun!"pagkawika ni Corine ay pikit matang kakalabitin na sana ang baril, pero bago pa man makalabit ang baril ay dinamba na nito si Corine, nagawa nitong makipagagawan kay Corine, tumama sila sa mga desk sa paligid, at paikot ikot sila sa lapag hanggang isang putok ang kumawala, nagkatinginan ang dalawa at isang daing mula kay Ysa ang narinig, nanlalaki amg matang napatayo si Corine at binitawan ang baril.

"Im sorry, hindi ko sinasadya.. Sinugod mo kasi ako!"tarantang sabi ni Corine sa namimilipit sa sakit na si Ysa. Akma syang lalapit pero di nya nagawa dahil sinigawan sya ni Ysa.

"WAG KANG LALAPIT HAYOP KA! ALAM NA ALAM KONG GUSTO NYO AKONG MAMATAY! KAYO NG INA MO!PERO HINDING HINDI KAYO MAGTATAGUMPAY! HINDEEEEEE!"sigaw ni Ysa at saka mabilis na tinalon ang baril kahit masakit ang hitang natamaan ng bala. Agad nya itong tinutok kay Corine.

"Ysa, put that gun away!"ani Corine na lalong nahintakutan.

"HINDE! ETO NA ANG PAGKAKATAON KO! TAWAGIN MO YUNG DEMONYO MONG INA AT MAGHARAP HARAP TAYO! TAWAGIN MO ANG ESPIRITU NI LUCIA RIVERA! ILABAS MO SYA!"galit na galit na sigaw ni Ysa.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo Ysa, matagal ng patay si Mommy, paano nya magagawa pang pumatay! Nababaliw ka na ba!"sabi ni Corine na unti unting napapaatras dahil palapit na ang iika ikang si Ysa.

"HINDI AKO NABABALIW!"sigaw muli nito dahilan para mapapikit sa talot si Corine. "Wag ka na magmaang maangan.. "

"Hindi ako nagmamaang maangan, talaga lang wala akong idea sa sinasabi mo.. At imposibleng maging katuwang ko sya sa mga patayan.. Unang una, yung naganap na patayan 3 years ago, paano magiging ako yun eh nasa america ako that time.. And for god sake, wala ako ni isang kilala sa mga namatay noon! And Mommy wont kill someone because of me because she hates me so much.. to the point na kahit ako ay gusto na rin nuang patayin.. At isa pa.."naging mahina na ang mga huling salita ni Corine na wari bay nananantya. "Ako ang dahilan kung bakit sya namatay"

"Anong ibig mong sabihin.."si Ysa.

"Siniraan ko sya kay Daddy, inimbento ko na may affair sya sa totoo kong ama.. And naniwala sa akin si Daddy kaya naman.. "napatigil muli si Corine.. "Kaya naman pinatay niya si Mommy.. "

Nanlalaki ang mata ni Ysa sa mga narinig na rebelasyon.

"That night, ng wala ng tao sa LAC at naiwan si Mommy ay, ay paulit ulit nya tong sinaksak..at sa sobrang galit ni daddy ay nakuha pa nitong paulit ulit itarak ang kutsilyo sa mata nito dahilan para mawala ang mata ni Mommy.."kwento nI Corine. Dahang dahang napaupo si Corine at umiiyak na inaalala ang nakalipas.

"Kung sa tingin mo mapapaniwala mo na naman ako Corine nagkakamali ka.. Sawang sawa na ako sa palabas mo! Dimo na ako maloloko"sabi ni Ysa na di inaalis ang pagkakatutok ng baril kay Corine.

"Hindi kita pipiliting maniwala pero yun ang totoo, kahit kailan hindi ako pinakitaan ni Mommy ni konting pagmamahal, lagi nya akong sinasaktan, physically ang emotionally.. She never been a mother to me so paanong papatay sya ng dahil sa akin.."sigaw ni Corine na naguumpisa ng umiyak.

Si Ysa naman ng mga oras na yun ay naguguluhan at wari bay naniniwala kay Corine.

"At pwede ba wag mo isisi sa akin ang pagpatay na ginagawa mo! I knew it was you.. So stop acting inoccent.."si Corine.

Iiling iling si Ysa na wari ba ay sinusukol. "Hindi ako ang pumapatay.. At madami akong testigo na kasama ko nung gabi na napatay ang mga biktima.. "

"Kung hindi ka talaga pumapatay, ibababa mo yang baril na yan.."natatakot na sabi ni Corine.

"AT PARA ANO?! PARA AKO NAMAN ANG PATAYIN MO!! Alam ko naman na poot na poot ka sa akin dahil kay Lexin.. Pero ano pa nga ba ang ikapopoot mo.. Magkapatid kami! He's all yours.."sarkastikong sabi ni Ysa.

"Sa tingin mo ba, ganon lang kadali lang lahat? Hmm.. Na porket magkapatid kayo ay sa akin na sya pupunta..hindi na mangyayari iyon dahil nilason mo na ang puso mya!"panunumbat ni Corine.

"Hindi ko kasalanan kung ako ang minahal nya!"sagot pa ni Ysa.

"KASALANAN MO! KASALANAN MO YSA! NAGSIMULA LAHAT SAYO ANG KAGULUHANG ITO KAYA KASALANAN MO! Bata pa lang kami magkasama na kami ni Lexin, he was my childhood friend.. We used to play in their house kapag nasa kanila kami, bata pa lang ako tinatak ko na sa puso ko na sya lang ang mamahalin ko.. KAHIT PA MAGPINSAN KAMI!!"pagbubulgar ni Corine.

"MAGPINSAN? KAYO.. PAANONG.."

"kapatid ni Mommy ang Mama ni Lexin, inuutusan ako lagi ni Mama na makipaglaro kay Lexin at kunin ang loob nito, ako naman tong tanga, nakipagkaibigan sa kanya para matuwa sa akin si Mommy.. Noong una ayoko talaga sa kanya, coz I envy him sa atensyong nakukuha nya from my mother pero he's been a very good companion at his very young age kaya naman nahulog na ako sa kanya, kahit pa pumunta na kami ng america, may communication pa kami hanggang makauwi ako ulit dito, sa panahon na yun wala akong ibang ginawa kung hindi mahalin sya hanggang ngayon tapos darating ka bigla at kukunin mo ang pagmamahal na dapat ay sa akin!"walang bahid ng galit sa mga salita ni Corine, bagkus ay para itong nagtatampo.

"Hindi ko alam.. Hindi ko sinasadya.. Hindi ko kasalanan kung ako ang minahal nya.."nalilitong sabi ni Ysa na unti unting inaalis kay Corine ang pagkatutok ng baril, at yun ang naging pagkakataon ni Corine.

"Kasalanan mo kasi dumating ka sa buhay namin!"sigaw ni Corine at saka dinamba si Ysa dahilan para mabitawan nito ang baril,magkapatong na pagulong gulong ang dalawa. Tumama sila sa isang upuan,pumaibabaw si Corine at pinagsasasampal si Ysa, nagawa din nitong diinan ang parteng nabaril kay Ysa dahilan para masigaw ito.

"AAARRGGHHHHHHHHHH!"sigaw ni Ysa na namimilipit sa sakit.

"MAS MASAKIT PA DIYAN YSA! MAS MASAKIT PA DIYAN ANG GINAWA MO SA AKIN!"sigaw ni Corine habang sinasakal naman ngayon si Ysa.

Hindi makahinga si Ysa, pakiramdam nya ng mga sandaling iyon ay tuluyan na syang mapapasailalim ni Corine ng mapatingin sya sa bracelet na suot, ito ang bracelet na napulot nya sa dorm na pagaari ni kadormate nyang si Chel. Ang palawit noon ay isang matulis na disenyo, alam nyang maliit lang ito pero nagbakasakali na lang sya na mailigtas sya nito. Kahit hirap sa pagkakasakal ay buong lakas nya itong isinaksak sa may leeg ni Corine.

"AWWW"napahawak si Corine sa bandang leeg, at dali dali naman syang tinulak ni Ysa at kahit hirap ay pinilit nyang tumayo at tumakabo palabas.

"Hindi ka makakalayo!"sabi ni Corine, nilingon ito ni Ysa at nakita nuang pinupulot nito ang baril kaya naman agad tong tumakbo palabas.

Iika ikang tumakbo si Ysa, naghahanap ng matatakbuhan. Pero imbes na bumaba ay umakyat si Ysa pataas. Dinig na dinig nya ang malakas na sigaw ni Corine.

"Come on Ysa! Kahit saan ka magpunta di mo ako matatakasan! Papatayin kita sigurado! I dont care kahit makulong ako basta mapatay kita!"sigaw ni Corine, lalo namang binilisan ni Ysa ang pagtakbo, dahil sa sugat na natamo ay hirap na hirap sya kaya naman palapit na ng palapit si Corine. Walang ibang choice si Ysa kung hindi pumasok sa CR na nadaanan na hindi nya napansin na ang haunted restroom pala.

Dali dali nyang pinunta ang pinakadulong cubicle pero kakasara pa lang nya ng pinto ay nadinig na nya ang pagbukas ng pinto.

"AHAHAH, COME ON YSA, AT TALAGA NAMANG DITO PA SA CR NA TO NAISIPAN MONG MAGTAGO.. SO STUPID.."narinig nyang halaklak ni Corine.

Butil butil na pawis ang pumapatak kay Ysa, nanginginig sa takot sa maaring pwede mangyari sa kanya.

"Alam mo bang dito rin mismo sa cr na to pinatay no Daddy si Mommy.. "salita ni Corine habang nakaharap sa salamin, binaba nya ang baril sa lababo at kunway sinisipat sipat ang sariling repleksyon.

"Tama ang narinig mo, dito paulit ulit na sinaksak ni Daddy si Mommy, nginudngod nya sa lababo at saka pinagsasaksak ang mata.."kwento ni Corine.

***

"DANIEL!"gulat na sabi ni Lucia sa asawa.

Madilim ang mga matang galit na galit ang itsura ni Daniel, nasa likod ang mga kamay.

"Sweetheart, whats wrong? Why are you like that?"tanong ni Lucia.

"Alam ko na ang tungkol sa inyo ni Crisanto, alam kong palihim pa rin kayong nagkikita hanggang ngayon.."malamig ang boses na sabi nito.

"WHAT THE FUCKING HELL ARE YOU SAYING!"gulat na sabi ni Lucia, alam nya sa sarili nyang hindi totoo ito dahil magmula ng ikasal ito kay Trini ay di na nya ito nakausap ng sarilinan man lang.

"LIAR! ALAM KO NA! SINABI NA SA AKIN NI CORINE! PINAGTAPAT NYA SA AKIN! SINABI NYA NA KAYA MO SYA SINASAKTAN NUNG BATA HANGGANG NGAYON DAHIL NAHULI KA NYA NA NAGTATALIK KAYONG DALAWA!"

"OFCOURSE NOT! THATS A LIE!"SAgot ni Lucia.

"PAANONG MAGIGING KASINUNGALINGAN ITO SAMANTALANG PINATOTOHANAN ITO NG KAPATID MO!"gigil na sabi ni Daniel.

"WHAT ARE YOU SAYING! ANONG PINATOTOHANAN?"

"Na sa kanya ka pa humihingi ng tulong para magkita kayo, kaya pala madalas kayo magaway dahil sinusuway mo sya! Lahat lahat! Pati ang totoong pagkatao ni Corine!"sagot ni Daniel at saka nilabas ang kutsilyo na kanina pa nasa likod.

"Sinaktan mo ako Lucia! Wala akong ibang binigay sayo kung hindi pagmamahal! Yun pala ay ginamit mo lang ako! Pero hindi na ako makakapayag na gawin mo pa yun! Dahil papatayin kita!"pagkasabi nito ay pinahaging nya sa mukha ni Lucia ang kutsilyo at nahiwa ang pisngi nito.

Napahawak si Lucia sa mukha at ng makita ang dugo sa mukha ay naghysterical ito.

"OH MY GOD! OH MY GOD!"sigaw nito pero bago pa makasigaw ulit ay tinarakan sya ng kutsilyo sa mata ng paulit ulit.

****

"Pero alam mo Ysa,"putol ni Corine sa pagbabaliktanaw. "Alam mo ba kung bakit alam ko lahat ng nangyari! Dahil nandoon ako! Kitang kita ko lahat ng ginawa ni Daddy.. Nagmakaawa pa nga sa akin si Mommy non na tulungan ko sya.. "

****

"Mommy..?"

Nadinig ng nagaagaw buhay na si Lucia ang anak.

"Tu-tulungan mo ako Anak.."mahinang mahina ng sabi ni Corine.

"Tulungan kita?"dinig nyang sabi nitO. "NO WAY!"sabi nito. "MAMATAY KA DIYAN!"sabi nito at saka naramdaman ni Lucia ang sunod sunod na namang saksak sa katawan nito gang sa bawian sya ng buhay.

****

"YES YSA! AKO ANG TULUYANG TUMAPOS SA KANYA! AT ANG SARAP SARAP SA PAKIRAMDAM..I KILLED MY OWN MOTHER.."ani Corine, kilabot na kilabot si Ysa sa mga naririnig. Pero mas kinalabutan sya sa sumunod na pangyayari.

"SINO KA!?"nadinig nyang sabi ni Corine ng marinig na bumukas ang pinto. "ANONG GINAGAWA MO, ANO YAN..ANONG.."hindi na narinig ni Ysa ang kasunod na sasabihin pa ni Corine, bagkos ay parang bumulwak na dugo ang narinig.

Matagal na katahimikan ang namayani, maya maya ay narinig na naman nyang sumara ang pintuan. Dali dali syang lumabas upang tumambad lamang sa kanya ang putol na ulo ni Corine. Nasa lababo ang ulo at nangingisay ang katawan sa lapag na may nakabaon pang palakol sa dibdib.

"AAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH"tatakbo na sana ya pero isang malakas na hangin ang umihip sa likod nya, at doon ay nakita nya.. Ang babaeng nakaitim..pagkatapos nito ay hindi na nya alam ang sumunod na pangyayari dahil nawalan sya ng malay.

28

CAMPUS QUEEN ( Chapter 26-part2 )
.NAPAKAWALANGHIYA MO TALAGA YSA! NAPAKAMALAS MO! NAPAKAMALAS MO, KILLER!"sigaw ni Corine habang nakahawak sa leeg nya.

"KUNG PAPATAY MAN AKO, SISIGURADUHIN KO NA IKAW YON CORINE, SA LAHAT NG PASAKIT NA BINIGAY MO SA AKIN.."banta ni Ysa at saka pinitsarahan si Corine. "KAYA MAGIINGAT KA! DAHIL SA SUSUNOD NA MAGKAROON AKO NG PAGKAKATAON! BAKA MAPATAY NA TALAGA KITA!"pagkasabi non ni Ysa ay tinulak nya ito at saka umalis, doon ito sa rooftop tumungo, sa lugar kung saan sya tumatakbo kapag mabigat ang dinadala nya, sa lugar kung saan gumagaan ang pakiramdam nya, sa lugar kung nasaan si Tristan.

Nang makarating sa rooftop ay doon binuhos ni Ysa ang lahat ng nadaramang sakit. Lahat ng trahedyang sunod sunod na nangyari sa buhay nya. Ang pagkawala ng mga kaibigan nya, ang pagkawala ng papa nya, ang pagkatuklas nya na magakapatid pala nila ni Lexin.. At ang mga sunod sunod na patayan na may kinalaman ang babaeng nakaitim.

"TRISTAAAANNNNNN! NASAAAAN KAAAAAAAQ KAILANGAN KITA! KAILANGAN KO NG SAGOT!"sigaw ni Ysa, at saka nagiiyak, isang kamay nama ang biglang humawak sa kanyang balikat.

"TRISTAN!"bulalas nya at saka lumingon. Pero hindi si Tristan ang naroon, si Mang Dante, ang janitor.

"Mang Dante?"

"Ako nga Hija, anong ginagawa mo diyan at bakit ka umiiyak?"mabait na tanong nito.

"Napapagod na po kasi ako.. Pagod na pagod na po ako..."iyak ni Ysa. Tinapik muli ni Mang Dante ang balikat nito at saka tahimik na naupo sa may upuan.

"3 years ago, may isang estudyanteng babae din ang umiiyak kong nadatnan dito sa rooftop, na tanungin ko kung bakit, kapareho ng sagot mo, pagod na pagod na daw sya.."kwento ng matanda.

"Mang Dante, matagal na po ba kayo dito?"tanong ni Ysa at saka tumabi dito.

"Oo Hija, magdadalawampung taon na ako dito."sagot ni Mang Dante.

"May alam po ba kayo sa mga nangyari 3years ago?"natanong na lang ni Ysa.

Napatanaw sa malayo ang matandang Janitor at saka nagumpisang magkwento.

"Sariwang sariwa pa sa akin ang mga pangyayari noong nakaraang tatlong taon Hija..Pagkatapos na pagkatapos ng eskandalo sa Beauty Contest, ay sunod sunod na ang naging patayan dito sa LAC.."simula ni Dante.

"Anong klaseng eskandalo po?"Tanong ni Ysa.

"Katulad ng naging eskandalo mo Ysa, yun nga lang totoong video ng naging Campus Queen non ang lumabas, Video nila ng boyfriend nya.. "kwento ng matanda kasabay ng pagtingin nito sa kawalan na tila nagbabalik tanaw.

***

Mahaba ang buhok, singkit, simple at probinsyana ang dating, yan si Arianne Liu, isang estudyante mula Isabella na nakakuha ng full scholarship sa LAC or Lozada Aruello College. Unang araw pa lang nya sa school ay kakaiba na dahil nakabangga nya kaagad ang grupo nila April, Lea, At Juvy.

Palinga linga si Arianne noon at hindi alam kung saan pupunta ng mabunggo nya ang may dalang inumin non na si April, ang reigning Campus Queen noong panahon na yun at kilalang siya dahil bukod sa maganda sya at sexy ay kilala rin ito dahil sa kasamaan ng ugali nito.

"WHAT THE FUCK!"sigaw ni April ng matapon sa kanya ang iniinom matapos mabunggo ni Arianne ng di sinasadya.

"Ay soRry Miss, hindi ko sinasadya.. Hindi ko talaga sinasadya.."hingi ng paumanhin ni Arianne.

"STUPID! ANG SABIHIN MO ANG TANGA TANGA MO, SA LAKI LAKI NG DAAN AT SA DINAMI DAMING TAO DITO SA LAC, AKO PA TALAGA ANG BINANGGA MO! NANANADYA KA BA?!"sigaw ni April at saka tinulak tulak ang kawawang babae.

"Ano ba April, kay bago bago ng tao, ginaganyan nyo"awat ng isang lalaki.

****

Yun ang simula ng pagiging miserable ng buhay ni Arianne, mabuti na lamang ay laging nandyan ang kaibigan nyang si Charm. Hindi sya nito iniwan, at madalas nya ito ipagtanggol kay Juvy at Lea, hindi naman makaimik ang dalawa dahil sadyang matapang si Charm na member ng isang Sorority. Maging si April ay pinangingilagan siya.

"Look who's here. The bitch.. one big fucking bitch!"sigaw ni Lea.

"Lea, ayoko ng gulo.."ani Arianne.

"Eh kami gusTo namin eh, gusto namin ng gulo! Ano ha! Lalaban ka! Ha!"matapang na sabi ni Juvy na tinutulak tulak pa si Arianne.

"Ano ba nasasaktan ako.."pigil ni Arianne.

"Ah ganon ba, nasasaktan ka.."at saka nilakasan pa ni Juvy ang pagtulak na ikinatumba ni Arianne ng tuluyan.

Isang sabunot naman sa buhok ni Juvy ang sumunod na eksena, sabunot galing kay Charm.

"Ang tigas talaga ng ulo nyo noh! Ilang ulit ko na bang uulit ulitin na wag na wag nyong kakantiin si Arianne."banta nito at saka tinulak si Juvy. Susugod pa sana ulit si Juvy ng matanaw sa labas na nakamasid ang mga kasorority ni Charm.

"Lets go Juvy, hindi natin sila kalevel.."aya ni Lea.

Tinayo ni Charm ang umiiyak na si Arianne. "Ano ka ba sis, kailan ka ba matututong lumaban.."Sita nito sa kaibigan.

****

Ilang panahon pa ang lumipas, ay unti unti ay nakitaan ng pagbabago si Arianne, bukod sa hindi na sya masyadong promding manamit, natututo na rin itong lumaban.

"TABI!"tabig ni Lea kay Arianne ng minsang magkasalubong sila. Tiningnan ito ni Arianne ng masama.

"Bakit lalaban ka?"paangil na wika ni Lea.

"Huwag mong hintayin.."at saka mabilis na umalis si Arianne.

Mula ng matutong lumaban si Arianne ay medyo tinantanan na ito ng grupo ni April pero isang pangyayari ang talaga namang nagpagalit ng husto kay April kay Arianne, nang maging malapit ito sa lalaking tinatangi ni April.

"NAPAKALANDI MO TALAGA"isang sampal ang ang binigay ni April kay Arianne. "Sinabi ko na sayong layuan mo sya pero pilit mo pa ring sinisiksik ang sarili mo sa kanya!"

"Ano bang sinasabi mo! Magkaibigan lang kami!"katwiran ni Arianne.

"SINUNGALING! AKIN SYA.. KAYA KING AYAW MONG MAY HINDI MAGANDANG MANGYARI SAYO! LAYUAN MO SYA!"banta ni April at saka umalis.

****

Mas nadagdagan pa ang pagdurusa ni Arianne dahil si Charm naman ang sumunod na nagalit sa kanya, siniraan kasi ito nila April, nagkataon naman na may pagtingin pala si Charm sa boyfriend ni Arianne noon at nagkataon din na gusto ni Charm na sya ang maging Campus Queen. Abot abot ang paghihirap ni Arianne, madalas matagpuan ko sya dito sa rooftop, nagiisa, umiiyak. At madalas ang karamay nito ay matalik nyang kaibigang lalaki.

Sumapit ang Search for the next Campus Queen, at nagwagi si Arianne, pero kasabay ng pagkakakorona sa kanya ay ang paglabas ng eskandalo nila ng boyfriend nya. At hindi pa dito nagtapos iyon dahil matapos ang pageant ay nabandera ang hubad na katawan nito sa buong school.

****

Biglang naalala ni Ysa ang mga panaginip, kamukhang kamukha ng kwento ni Mang Dante.

"Pagkatapos po noon?"tanong na lang ni Ysa.

At nagpatuloy sa pagkukwento ang matanda.

****

Sunod sunod ang naging patayan matapos ang Coronation Night, nakita na lang walang buhay sa CR sila Juvy, hindi pa man din natatapos ang imbestigasyon ay natagpuan naman doon ang bangkay ni Lea at lumipas lang ang isang linggo ay ang kay April namang bangkay ang natagpuan, lahat sila ay iisa ang itsura ng mamatay, bukod sa puro saksak ay bakas na bakas sa mukha nila ag takot. Sumunod na may namatay ay sa may Garden, sumunod ay sa Storage room kung saan ka namin natagpuan noon ni Tristan, at ang tatlong lalaki naman ay magbabarkada na pinagpupugot ang ulo.

Mas nadiin pa lalo sa putik ng mga panahong iyon dahil sya ang primary suspect dahil puro konektado at may galit daw sya sa mga namatay.

****

"Mang Dante, naiintindihan ko pa na may nagawa sila April kay Arianne pero yung anim, ano naman ang koneksyon nila kay Arianne"usisa ni Ysa.

Pansin na pansin ni Ysa ang naging lungkot sa mga mata ni Mang Dante sa tanong nya.

****

Ang isang estudyante na namatay sa Garden ay isang kaklase na inutusan ni April na ipakalat ang video, ang natagpuan naman sa storage room ay minsan na ring kinulong sa storage room si Arianne dahil sa utos na rin ni April. Ang tatlong lalaki naman ay pawang mga outsider, sila ang nambastos kay Arianne nung mabandera sa Quadrangle ang katawan nya.

Kahit lahat ay yun ay tumutumbok kay Ysa ay balewala, dahil hindi nilabas ng school ang nangyari, nagawan nila ng paraan na may umamin sa patayan.

Matapos ang ilang linggo, natagpuan naman si Arianne na patay na rin sa dorm na tinutuluyan nito.

****

"Natigil po ba ang patayan ng mamatay si Arianne?"si Ysa.

"OO, pero may isang kaso pagkatapos noon ang hindi namin malaman kung suicide or pagpatay isang araw matapos mamatay si Arianne"ani Mang Dante.

"Ano po yun?"

"Isang binata ang nahulog na lang sa rooftop na ito isang umaga.. Walang makapagsabi kung pinatay sya o nagpakamatay"kwento ni Mang Dante.

Kahit madaming nalaman ay gulong gulo pa din ang isip ni Ysa, hindi rin nito nasagot, pero kahit papano ay nasagot ang ibi sabihin ng mga panaginip nya, iyon ay ang mga nangyari kay Arianne. Pero isang parte ng kwento ang biglang may naalala si Ysa. Ang kwento ng nahulog sa rooftop.

****

"Walang makapagsabi sa totoong nangyari Ysa, basta nahulog sya mula dito sa rooftop, may nagsasabing nagpakamatay daw si Tristan pero hindi ako naniniwala, mahal na mahal ni Tristan ang Mama nya para gawin yon,at isa pa.. Nakausap ko pa sya bago yung insidente na yun, at masayang masaya sya...." naalala nyang kwento ni Carlo.

****

"Mang Dante, yung nahulog po na yon sa rooftop.. "di sigurado at kinakabahang sabi ni Ysa.

"Si Tristan.. Tama ka ng iniisip Ysa.."pagpapatuloy ni Mang Dante sa sasabihin sana ni Ysa.

Napanganga si Ysa sa narinig. "Anong kinalaman ni Tristan sa nangyari 3 years ago?"

Kibit balikat ang tinugon ni Mang Dante kay Ysa. Tila naman mas lalong naguluhan ang dalaga.

"Malalaman mo din sa tamang panahon Ysa.. Maghintay ka lang.. Malapit na ang sagot.."makahulugang sabi ni Mang Dante at saka kinuha ang gamit. "Paano, aalis na ako.."paalam nito.

Papalabas na sana si Mang Dante ng may maalalang itanong muli si Ysa. "Mang Dante!"tawag nito.

"Ano iyon?"

"Paano nyo po nalaman na si Tristan ang naisip kong nahulog sa rooftop, wala naman po akong pinagsasabihan tungkol kay Tristan bukod kay..."si Ysa.

"Bukod kay Carlo na tiyuhin nya?"putol muli nito sa sasabihin ni Ysa. "Alam ko ang lahat Ysa, naririnig ko ang lahat lahat.."

Napakunot at takang takang napatanong muli si Ysa. "Sino po ba talaga kayo?"

Ngumiti ang matabda at saka sumagot. "20 years ago ng magkaroon ng sunog dito sa LAC, may isang estudyante ang nastranded sa library, isang matandang Janitor na nagiisa na lang sa buhay ang buong tapang na sumugod doon para iligtas ang estudyanteng iyon, pero sa kasawiang palad ay hindi nito kinaya ang usok na nasinghot at namatay din sya."kwento ni Mang Dante.

Si Ysa naman ay napatango at tila naintindihan na ang lahat.

"AKO ANG TINATAWAG NI TRISTAN NA SI CASPER, THE FRIENDLY GHOST.."ngiting dagdag pa ni Mang Dante.

Imbes na matakot ay napangiti na lang si Ysa sa matandang Janitor.

+

"Ano po ba ang mga yan Inspector?"tanong ni Adrian kay Bonker habang sinisiyasat nito ang laman ng kahon na nasa bag ni Carlo.

"Hindi ko din alam, basta kailangan kong ibigay to sa isang tao.. Sya lang ang makakasagot.."sagot ni Bonker.

"Kanino Inspector?"tanong ni Adrian.

"Kay Ysabella Fajardo!"

+

Gulong gulo ang isip ni Ysa ng mga sandaling iyon, madaming tanong sa kanyang isipan ang mas nadagdagan. Anong kinalaman ni Tristan kay Arianne, sino ang pumapatay, anong kinalaman ng lahat ng ito sa babaeng nakaitim.

"Kailangan kong malaman ang katotohanan, at walang ibang makakatulong sa akin kung hindi ang Mama ni Tristan."kausap ni Ysa sa sarili at tinahak ang papunta sa bahay nila Tristan. Mabuti na lamang ay binigay sa kanya ni Fr. Miguel ang address ng mga Pangilinan.

Sa Gate pa lang ay kabadong kabado na si Ysa, dalawang bagay lang kasi ang pwedng mangyari, ang matuklasan nya ang buong katotohanan or ang wala syang malaman dahil sa sakit ng Mama ni Tristan.

Isang katulong ang bumungad sa kanya sa gate.

"Sino po sila?"tanong ng maid nila Tristan.

"Ako po si Ysabella Fajardo, pwede ko po ba makausap si Mrs. Pangilinan, importante lang.."magalang na wika ni Ysa, pero hindi pa man din nakakahuma ang katulong ay nakita na nyang sumilip ang ginang na nasa Veranda pala.

"YSA! NANDITO KA! PASOK!"masayang bati ni Trini kay Ysa at saka inutusan ang katulong na buksan ang gate.

Doon sila sa may Veranda nagpunta, dinalan sila ng Maid ng Cake at Juice.

"Tita, mabuti naman po naaalala nyo pa ako.."umpisa na Ysa at saka kinuha ang baso ng juice at uminom ng konti.

"Syempre naman Ysa, kaibigan ka ni Tristan.."nakangiting sagot ni Trini.

"Nandito po ba sya?" Pagbabakasakali ni Ysa.. Gustong gusto talaga nya makita ang binata.

"Wala sya dito, hinahanap nya si Carlo.."simpleng sagot nito. Bigla naman naalala ni Ysa na matagal na nga pala syang walang balita kay Carlo, sa sobrang dami ng nangyari sa kanya ay nakalimutan nya ang Inspector, ang huling pagkakaalala nya ay kasama nya tong kinuha ang address ni Charm.

"Nasaan po ba si Carlo?"natanong bigla ni Ysa na kinakabahan at baka may masama ng nangyari dito.

"Hindi ko din alam, ilang linggo na ang lumipas ay hindi pa din sya umuuwi.."malungkot na wika ni Trini. "Nagaalala na nga ako kaya pinahanap ko sya kay Tristan.."

Napabuntong hininga naman si Ysa, sa isip isip nya, wala sanang kinalaman ang babaeng nakaitim sa pagkawala ni Carlo.

"Bakit ka naparito Hija?"Si Trini.

"Tita, mawalang galang na po, gusto ko po sana kayo tanungin tungkol kay.."hindi na naituloy ni Ysa ang sasabihin ng makita ang album na nakalapag sa lamesa. Si Tristan aT isang babae na pamilyar sa kanya.

"Tita, sino po yang babae na kasama ni Tristan sa picture?"tanong nya at saka kinuha ang album.

"Ah yan ba? Childhood friend yan ni Tristan, inaanak ko, sabay na silang lumaki ni Tristan.."kwento ni Trini. "At halos sabay din sila ng mamatay?"malungkot na paglalahad nG ina ni Tristan.

"Namatay?"

"Oo, napatay si April sa LAC 3 years ago.."sambulat nito.

Si April, ang babaeng nagpahirap kay Arianne noon, isa s mga namatay sa LAC 3 years ago.

"T-tita.. may k-kilala po b-ba k-kayong A-Arianne L-Liu?"nagkakandautal na tanong ni Ysa.

Biglang nagbago ang ekspresyon sa mukha ni Trini, para itong nagulat.

"Si Arianne.. Papaanong?"nasabi na lang ni Trini at saka umiling at kinuha ang album kay Ysa at pagkadakay may kung anong larawan na hinanap. Pagkatapos makita ay agad naman nya itong pinakita kay Ysa. Si Tristan ang nandoon at nakaakbay sa isang babae, si Arianne. Napansin ni Ysa na parang putol ang larawan sa bandang kaliwa ni Arianne.

"Kaibigan sya ni Tristan, bago namatay si Tristan ay naunang namatay ang dalaga.."si Trini.

"Espesyal po ba sya kay Tristan?"may kung anong kumurot sa puso ni Ysa sa tanong nyang iyon.

"Marahil.. Hindi ko alam, ang alam ko kasi ay mula pa noon ay ikaw na ang espesyal kay Tristan.."ngiting sabi ni Trini kay Ysa.

"Paano nyo naman po nasabi iyon Tita, nito lang po kami nagkakilala ni Tristan.."nahihiyang sabi ni Ysa.

"Kahit sa drawing ka lang, umasa si Tristan na totoo ka, na may totoong Campus Queen ng puso nya,dala na rin ng udyok ng kaibigan nya, ay matyaga silang naghanap"kwento ni Trini.

"Sinong Kaibigan po?"tanong ni Ysa.

Tinitigan sya ni Trini at kinabahan si Ysa ng makita ang pamilyar na ekspresyon nito. Nakita na nya ito sa simbahan ng kinukwento ang tungkol kay Lucia.

"Sino ka Hija? Kaibigan ka ba ni Tristan?"hindi nga sya nagkamali, nakalimot na naman si Trini.

"Si Ysa po ako, kaibigan ni Tristan.."sagot ni Ysa na nagbabakasaling may maalala ang ginang.

"Kaibigan? sinong kaibigan? ikaw ba si Lucia? Ikaw si Lucia? sino ka?"natatarantang tanong nito.

Sakto namag labas ni nurse Anna, kaya agad agad siyang kinuha.

"Naku Mam, mabuti pa magpahinga na kayo.. At uminom ng gamot.."sabi ng nurse. "Pasensya ka na, pagpapahingahin ko na si Mam."hingi sa kanya ng depensa ng nurse.

"IKAW BA ANG ANAK NI LUCIA? BAKIT KAPANGALAN MO ANG ASAWA KO? ANAK KA BA NI CRISANTO? IKAW BA?"parang nawala na sa sariling sabi ni Trini.

"Mam, tara na po.."awat ni Anna.

Aalis na sana ulit si Ysa ng magsalita muli si Trini.

"CRISANTA CORINE RIVERA! ANONG IBIG SABIHIN NITO CRISANTO? NAGKAANAK BA KAYO NI LUCIA? NAGKAANAK BA KAYO NG BABAENG NAKAITIMMMMMMM!"nanlaki ang mga mata ni Ysa sa narinig.

"Si Corine.."sabi nya at saka muling nagbalik sa kanya ang mga babala.

****
"ANAK.. MAGIINGAT KA.. MAGIINGAT KA SA KANYA!!!! MAGIINGAT KA SA KANILANG MAGINA!!"
****

"Anak si Corine ng babaeng nakaitim? Anak sya sa Papa ni Tristan.."sunod sunod na tanong ni Ysa sa sarili "Kailangang tapusin na ang kahibangang ito, hindi ko na hihintaying ubusin nila lahat ng malalapit sa akin.."pagkasabi noon ay dinial ang number ni Corine na nakasave sa kanya. Mabuti na lamang at iyon pa din ang gamit nya.

"HELLO, AKO NGA CORINE.. TAPUSIN NA NATIN TO, MAGKITA TAYO SA ROOFTOP NG LAC MAMAYANG ALAS DIYES!"pagkasabi noon ay pinatay na nya ang cellphone